Aflevering 3

De onderzoekers van het Horizon2020 project ‘Evaluation of the Common European Asylum System under Pressure and Recommendations for Further Development’ (CEASEVAL) zijn tot de conclusie gekomen dat het momenteel riskant is om naar verdere harmonisatie van het Europees asielbeleid te streven. Dit omdat het tussen de lidstaten ontbreekt aan politieke solidariteit en omdat collectief handelen momenteel alleen mogelijk is als dit leidt tot geringere aantallen asielzoekers. De kans dat verdere harmonisatie ondermijnend is voor het nakomen van Europese humanitaire verplichtingen achten zij als gevolg daarvan te groot. Wel suggereren zij dat de lidstaten die hun internationale verplichtingen serieus nemen, dit in solidariteit met elkaar vorm zouden kunnen geven. Een zogenaamde ‘coalition of the willing’.

Begin 2020 bracht de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ) het advies ‘Vervoerdersverplichtingen’ uit aan de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (SJ&V). Vervoerdersverplichtingen zijn verplichtingen die op grond van wet- en regelgeving aan vervoerders, zoals luchtvaartmaatschappijen, zijn opgedragen en beogen bij te dragen aan een effectievere uitvoering van immigratiecontroles. Luchtvaartmaatschappijen zijn onder meer verplicht om te controleren of hun passagiers over de vereiste reisdocumenten en (transit)visa beschikken. Ook dienen zij passagiers die aan de grens geweigerd worden terug te vervoeren en de kosten die aan deze terugvoerplicht verbonden zijn voor hun rekening te nemen. Komt een luchtvaartmaatschappij haar vervoerdersverplichtingen niet na dan kan het Openbaar Ministerie boetes opleggen. Dit artikel besteedt aandacht aan de vraag wat de gevolgen zijn van de privatisering van immigratiecontroles voor de toegang tot internationale bescherming en focust met name op de aanbevelingen die de adviescommissie aan de SJ&V heeft gedaan.

Artikel naar aanleiding van het ACVZ-advies ‘Weten en wegen’ over het gebruik van landeninformatie in de asielprocedure in geval er geen (actueel) ambtsbericht beschikbaar is. Waarin tevens aandacht voor de kabinetsreactie op het advies.

Alleenstaande minderjarige vreemdelingen vormen een aanzienlijk deel van de asielzoekers die in Europa en in Nederland bescherming zoeken. We weten over deze groep het een en ander, bijvoorbeeld hun aantallen, landen van herkomst, en toelatingspercentages. Maar hoe staat het met hun agency (individuele keuze- en handelingsruimte) in het migratieproces? In deze bijdrage gaan we in op de mate van invloed die zij hebben op het besluit om hun thuisland te verlaten, het keuzeproces betreffende een bestemmingsland en de redenen waarom ze juist voor Nederland kiezen.

In deze bijdrage wordt de wijziging van de Visumcode (uit 2009) besproken. Daarbij wordt niet op alle gewijzigde bepalingen van de Visumcode ingegaan, maar alleen op die bepalingen die voor de rechtspraktijk van belang zijn. Met name worden de belangrijkste bepalingen van de Titels I (Algemene bepalingen) en III (Procedures en voorwaarden voor de afgifte van visa) van de Visumcode besproken. De wijzigingen in deTitels IV (Administratief beheer en organisatie), V (Plaatselijke Schengensamenwerking) en VI (Slotbepalingen) blijven hier buiten beschouwing, omdat de bepalingen die in deze titels zijn opgenomen niet direct relevant zijn voor de rechtspraktijk.

In dit nummer zal ik aan de hand van twee heel verschillende gedichten ingaan op de positie van de vreemdeling in de samenleving. Ik bespreek een gedicht van Hilde Domin en een gedicht van Lucebert en aan de hand daarvan associeer en interpreteer ik wat over de positie van de vreemdeling in de samenleving.

Dit is een zeer actueel boek, een belangrijk boek, want het biedt een uitweg in de tegenstelling tussen rijk en arm, tussen wit en zwart; het legt een fundament onder diversiteit, samenwerking, humanitaire migratie en inclusie.