Aflevering 4

Op 1 april 2021 bestaat de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ) twintig jaar. Aanleiding voor de JNVR-redactie voor een interview met de derde en vierde voorzitter van de ACVZ over de grote vraagstukken van het migratiebeleid.

This article will try to provide a state of play of the response of the EU Member States to the COVID-19 crisis in regard to third-country nationals through the information compiled by the European Migration Network between 3 February until 15 June 2020. It will draw a state of play of the actions taken by Member States to confront the spread of the coronavirus in the immigration context. It also will focus on the validity of residence permits and the dispositions taken to avoid that legal migrants fall in an irregular situation and the effects of unemployment in regard to their residence permits. However, the article will not draw a timeline on when the actions were taken.

This article discusses the Dutch Article 64-procedure for the expulsion of seriously ill-migrants in light of Article 3 ECHR and its jurisprudence, most notably Paposhvili and Savran. It will assess whether the Dutch procedure allows migrants to effectively assert their rights.

De corona-uitbraak heeft de personeelstekorten in de Nederlandse zorg op pijnlijke wijze zichtbaar gemaakt. En die tekorten liegen er niet om: de zorg heeft tot 2022 maar liefst 56 tot 70 duizend meer mensen nodig dan er beschikbaar zijn. De huidige demografische ontwikkelingen voorspellen bovendien dat de tekorten op de arbeidsmarkt – niet alleen in de zorg – voorlopig alleen maar zullen toenemen. Ligt een deel van de oplossing in het werven van zorgpersoneel van buiten Nederland, zoals sommigen suggereren? Bij ontleding van deze vraag stuiten we op praktische, juridische en ethische overwegingen. Spoiler alert: het uiteindelijke antwoord is een voorspelbaar en saaiig genuanceerd ‘dat hangt ervan af’. Lees en oordeel zelf.

Dit artikel behandelt de materiële rechtspositie van gedetineerden in vreemdelingenbewaring, in het licht van art. 3 EVRM en de daaruit voortvloeiende normering. Allereerst wordt de nationaalrechtelijke normering van het regime van de vreemdelingenbewaring uiteengezet. Vervolgens wordt ingegaan op de Europeesrechtelijke normering, waarbij zowel ‘hard law’ als ‘soft law’ wordt besproken. Tenslotte wordt onderzocht in hoeverre de Nederlandse situatie in overeenstemming is met de Europese mensenrechtelijke normering.

Dat mensen zonder verblijfsvergunning worden vastgehouden in een gevangenisregime om hen beschikbaar te houden voor een eventuele uitzetting is bij het grote publiek nauwelijks bekend. Toch worden vreemdelingen onderworpen aan hetzelfde strenge, sobere regime als verdachten en veroordeelden van misdrijven. Vreemdelingendetentie kan in Nederland tot achttien maanden voortduren. Het wordt uitgevoerd door de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) in een gebouw dat eveneens als strafrechtelijke penitentiaire inrichting (PI) kan functioneren. Vreemdelingendetentie kent echter geen strafrechtelijke grondslag maar een bestuursrechtelijke. Vreemdelingendetentie is een vorm van vrijheidsontneming die enkel dient om mensen beschikbaar te houden voor een eventueel vertrek.

Recht en literatuur gaan allerlei verbanden aan en hun onderlinge contacten vormen een steeds uitbundiger gestoffeerde niche in beide domeinen van cultuur. Een van die verbanden betreft de literatuur voortgebracht door émigrés. Niet alleen kan worden verondersteld dat deze ontheemden in een nieuw land zo nu en dan uitdrukking geven aan hun inzichten over dit speciale bestaan, maar ook, dat de vormen die zij daarvoor vinden specifiek zijn voor hun enigszins van de omringende meerderheid afwijkende positie. En die positie heeft vanzelfsprekend allerlei juridische haken en ogen: hun status wijkt af.

Na 300 interviews in de Volkskrant stopte Robert Vuijsje met zijn intrigerende reeks. Iedere week was er een interview en daags vóór Prinsjesdag sloot hij de reeks af met een aangrijpend interview met Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib. Van de 300 interviews werden er honderd gebundeld. Zo ontstond dit boek. En natuurlijk zijn er interviews bij die ik buitengewoon goed vind, maar de bundel is vooral zo belangrijk omdat er tussen al de interviews door een beeld zichtbaar wordt over de staat van integratie in Nederland, over racisme, over identiteit, over wij en zij.