Aflevering 8

In deze rubriek krijgt de auteur van een proefschrift de gelegenheid om uiteen te zetten welk belang het proefschrift heeft voor de rechtspraak (en waarom rechters het proefschrift moeten lezen!). Dit keer is dat mr. dr. K.C.J. Vriend die op 31 mei 2016 promoveerde op het proefschrift Avoiding a full criminal trial. Fair trial rights, diversions, and shortcuts in Dutch and international criminal proceedings.

C. is levenslang gestraft en 29 jaar gedetineerd. Hij wordt niet beschouwd als gevaarlijk en heeft binnen de gevangenis een goede staat van dienst. C. geeft blijk van probleembesef en toont berouw, zo stellen gedragsdeskundigen. De rechter constateerde in 2013 dat de administratie in strijd met de rechtspraak van het EHRM en “buiten de schuld van de veroordeelde” gedurende 26 jaar niets aan zijn resocialisatie heeft gedaan. Hierop is medio 2015 aan C. begeleid verlof toegestaan, maar niet dan nadat C. daartoe tweemaal de tussenkomst van de rechter had moeten inroepen. Op 5 juli 2016 oordeelde de Hoge Raad dat het Nederlandse levenslangbeleid strijdig is met art. 3 EVRM, het verbod van marteling dan wel inhumane of vernederende behandeling of bestraffing. Volgend jaar beoordeelt de Hoge Raad de situatie opnieuw. In dit artikel wordt betoogd dat het concrete perspectief van C. de lakmoesproef zou moeten zijn.

personalia

Op 1 juli 2018 wordt een nieuwe bepaling opgenomen in de Wet op het financieel toezicht: art. 1:23a. Met de invoering van dit artikel wordt een belangrijke bijdrage geleverd aan specialisatie op het gebied van beslechting van civiele beleggingsgeschillen: alle financieelrechtelijk zaken zullen bij één rechtbank – de rechtbank Amsterdam – worden ondergebracht. Voor optimale specialisatie moet de bepaling echter nog wel op een aantal punten worden aangepast en moet een aantal flankerende maatregelen worden overwogen, zoals uit onderstaande bijdrage blijkt.

“Hat bei Ihnen der König Immunität?” We zitten aan een uitgebreide lunch in de binnentuin van het Bundesgerichtshof. De zon schijnt, tegenover ons ligt het imposante hoofdgebouw, het Erbgroßherzogliches Palais. De collega’s en wetenschappelijk medewerkers van de vierde Strafsenat, waar ik twee weken te gast ben, kijken mij verwachtingsvol aan. Ik tracht in mijn beste Duits iets van het wezen van onze koninklijke onschendbaarheid over te brengen. Het valt niet mee vraagbaak te zijn over alles wat met Nederland te maken heeft.