Aflevering 1

Appellant en zijn broer B zijn erfgenaam van hun ouders, die in hun woning zijn vermoord. Deze woning valt in de onverdeelde nalatenschap en vormt daarvan het belangrijkste (doch niet het enige) bestanddeel. De broers zijn het niet eens over de wijze van verkoop van de woning.Rabobank heeft een vordering op B. Na verkregen toestemming daartoe heeft Rabobank conservatoir beslag gelegd op de woning.

Geïntimeerden hebben ter verzekering van het verhaal voor een vordering uit onrechtmatige daad op de echtgenoot van mevrouw A (appellante) conservatoir beslag onder mevrouw A doen leggen op al hetgeen zij ten behoeve van haar echtgenoot onder zich heeft of mocht verkrijgen. De echtgenoot is jegens geïntimeerden tot betaling veroordeeld. Mevrouw A heeft verklaard niets van haar echtgenoot (met wie zij buiten gemeenschap van goederen gehuwd is) te vorderen te hebben. Geïntimeerden hebben bestreden dat deze verklaring juist is. De rechtbank heeft mevrouw A tot betaling veroordeeld als ware zij zelf schuldenaar. Zij gaat in beroep.

De familie Erbudak had beslag laten leggen op de ziekenhuisaandelen om zekerheid te krijgen voor vergoeding van schade die zij lijdt bij het doorgaan van de verkoop van het ziekenhuis aan MCZ BV, een vennootschap van zorgondernemer Loek Winter. MCZ had met Delta Onroerend Goed BV, toebehorend aan familie Schram, overeenstemming bereikt voor de overname van het ziekenhuis. Het beslag blokkeerde de levering van de aandelen, waardoor de verkoop niet door kon gaan.

Dit kort geding betreft een executiegeschil over de tenuitvoerlegging van een dwangbevel ter incasso van een door de strafrechter opgelegde geldboete. De vraag is of de burgerlijke rechter de Staat voor de toekomst kan verbieden executoriaal derdenbeslag te leggen of dat daarvoor uitsluitend de verzetprocedure van art. 575 lid 3 Sv is bestemd.

G had voor zijn café-restaurant een (krediet)overeenkomst afgesloten met EHF, waarbij Heineken zich borg stelde, en G zich verplichtte tot afname van Heineken bier. Vervolgens heeft G zijn zaak verpacht aan X, waarbij ook het afnamebeding aan X is opgelegd. De Ontvanger heeft op 15 december 2010 en op 8 juni 2011 voor loonbelastingschulden van X executoriaal beslag gelegd op de inventaris van de zaak. G heeft zich tegen beide beslagen verzet op grond van het bepaalde in artikel 435 lid 3 Rv.

In het kader van de echtscheiding is de man veroordeeld om aan de vrouw financiële gegevens te overleggen. Daarbij is een dwangsom opgelegd. Volgens de vrouw zijn die dwangsommen verbeurd, en zij heeft om betaling te verkrijgen executoriaal beslag laten leggen op het woonhuis en op bankrekeningen van de man. De man heeft in kort geding opheffing van de beslagen gevorderd. Hij voerde daarbij onder meer aan dat hij wel degelijk aan de veroordeling heeft voldaan. De rechtbank wees zijn vordering af, overwegende dat de dwangsommen wel zijn verbeurd.

HSH Nordbank heeft conservatoir beslag laten leggen op het aan Hero Shipping toebehorende schip Hero. Het beslag dient als zekerheid voor het verhaal van een vordering uit hoofde van een door haar verstrekte (hypothecaire) geldlening. In dit incasso-kort geding eist HSH Nordbank een veroordeling van Hero Shipping tot betaling van die vordering. De voorzieningenrechter heeft zich onbevoegd verklaard. HSH Nordbank gaat in beroep. Met de eerste grief wil HSH Nordbank ingang doen vinden dat de domiciliekeuze door Hero Shipping tevens bevoegdheid schept voor de hoofdzaak. Het hof deelt die visie niet.

X is eigenaar van een huis, dat ter gelegenheid van de aankoop bezwaard is met een eerste hypotheek ten behoeve van ABN Amro. X is veroordeeld om aan zijn wederpartij (aangeduid als ‘erven c.s.’, hoewel ook X op rechtspraak.nl abusievelijk ook als zodanig wordt aangeduid) een bedrag te betalen. De erven hebben conservatoir beslag gelegd op het huis. De voorzieningenrechter heeft dit beslag opgeheven. X heeft daarna een tweede hypotheekrecht op zijn huis gevestigd, ten gunste van zijn compagnons en zijn ouders. De erven wilden tot executie overgaan en zij vorderden de vernietiging van de hypotheek, omdat door die rechtshandelingen schuldeisers bewust zijn benadeeld (art. 3:45 BW). X stelde in reconventie dat de erven door de executie van het huis misbruik van recht maken, en onrechtmatig handelen. De executie dient geen redelijk doel nu de opbrengst van het huis bij executoriale verkoop geheel zou toekomen aan ABN Amro. De rechtbank wees de vorderingen van beide partijen af.

Scheepseigenaar X had een kredietovereenkomst met Deutsche Bank. X komt in financiële problemen en verkoopt het schip aan Bounty Shipping. Bounty Shipping doet een aanbetaling van 30% van de koopsom op een rekening van X. Dit bedrag wordt aangewend voor uitstaande vorderingen van het schip. Vervolgens gaat de bank over tot uitwinning van haar hypotheekrecht op het schip. Bounty Shipping ziet haar aanbetaling verloren gaan en stelt dat het de bank niet vrij stond om tot executie over te gaan. Bounty Shipping stelt onder meer dat de bank de verwachting heeft gewekt dat de bank akkoord was met de onderhandse verkoop van het schip op de wijze zoals die heeft plaatsgevonden en dat de bank niet zou overgaan tot uitwinning van haar recht van hypotheek. De rechtbank oordeelt echter dat Bounty Shipping de door haar gestelde ‘gewekte verwachting’ onvoldoende heeft onderbouwd of geconcretiseerd.

De rechtbank heeft een overeenkomst tussen gedaagde en Circuit Park ontbonden, en Circuit Park veroordeeld tot betaling van een vergoeding van € 226.704,00 aan gedaagde. Volgens de rechtbank was het vertroebelen van de relatie met gedaagde aan Circuit Park te wijten. Gedaagde heeft executoriale derdenbeslagen laten leggen ten laste van Circuit Park. Deze hebben doel getroffen. Circuit Park vordert schorsing van de tenuitvoerlegging van het vonnis en opheffing van de beslagen.

B is veroordeeld tot een fikse betaling aan C, in verband met oplichting. Ten gevolge van dit vonnis is het conservatoire beslag, dat door C was gelegd op de woning die onverdeeld eigendom is van A en B, executoriaal geworden. A en B zijn vervolgens veroordeeld tot verdeling van de gemeenschap op een manier waar C het mee eens is, maar tot een dergelijke verdeling is het niet gekomen.

Eiser heeft zijn galerie verkocht aan gedaagde, en hem daarbij geld geleend. Gedaagde heeft onder zichzelf beslag gelegd op schilderijen van eiser, omdat eiser het concurrentiebeding zou overtreden. Eiser is inmiddels door het hof veroordeeld om een schadevergoeding aan gedaagde te betalen. Thans vordert eiser opheffing van het beslag. Hij doet een beroep op verrekening met bedragen die gedaagde hem nog schuldig is uit hoofde van de geldleningsovereenkomst. Volgens eiser is het heel goed mogelijk dat hij feitelijk de schade aan gedaagde al volledig heeft vergoed, zodat hij gedaagde niets meer schuldig is. Het beslag is volgens eiser dan ook vexatoir.

Het college van B & W heeft aan X een last onder dwangsom opgelegd. X diende asbesthoudende materialen te laten saneren door een gecertificeerd bedrijf, en hij diende de gemeente schriftelijk, en tenminste één week tevoren, op de hoogte te stellen van de datum waarop sanering zou plaatsvinden. Daarna moest een eindcontrole volgen. Omdat X de gemeente niet tijdig op de hoogte had gesteld van bedoelde datum, heeft het college besloten tot invordering van het volledige bedrag van € 25.000,00. De voorzieningenrechter oordeelde dat het college, nu X voor het overige wel aan de last heeft voldaan, aanleiding had moeten zien om het in te vorderen bedrag te matigen. De voorzieningenrechter heeft daarbij in aanmerking genomen dat X aan twee van de vier onderdelen van de last heeft voldaan.

HSH Nordbank heeft conservatoir beslag laten leggen op het aan Hero Shipping toebehorende schip Hero. Het beslag dient als zekerheid voor het verhaal van een vordering uit hoofde van een door haar verstrekte (hypothecaire) geldlening. In dit incasso-kort geding eist HSH Nordbank een veroordeling van Hero Shipping tot betaling van die vordering. De voorzieningenrechter heeft zich onbevoegd verklaard. HSH Nordbank gaat in beroep. Met de eerste grief wil HSH Nordbank ingang doen vinden dat de domiciliekeuze door Hero Shipping tevens bevoegdheid schept voor de hoofdzaak. Het hof deelt die visie niet.

Een in België gevestigde vennootschap heeft derdenbeslag gelegd in verband met een vordering op een Nigeriaanse partij, waarover in België een rechtszaak loopt. Het beslag betreft een lading diepgevroren haring, die eiseres in dit kort geding heeft opgeslagen in een koelhuis in de Eemshaven. De eisende partij is een Zweedse vennootschap die de haring in Noorwegen heeft gekocht. Gedaagde stelt dat de haring verkocht is aan, en eigendom is van de Nigeriaanse partij maar eiseres weerspreekt dat er een koopovereenkomst tot stand is gekomen.

Agfa en Xingraphics hebben een conflict over een octrooi-inbreuk, waarover verschillende procedures zijn (en worden) gevoerd. Xingraphics wil middels dit incident alsnog de proceskosten die zijn toegewezen incasseren. Zij is daartoe niet in staat omdat de betreffende veroordeling niet uitvoerbaar bij voorraad is verklaard.

Met ingang van 1 januari 2014 is het mogelijk dat de staat conservatoir beslag legt op het vermogen van de verdachte van een misdrijf waarvoor een geldboete van de vierde categorie of hoger kan worden opgelegd. Het beslag strekt tot bewaring van het recht op verhaal voor een terzake van zo’n misdrijf op te leggen schadevergoedingsmaatregel als bedoeld in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht. Die maatregel betreft het betalen van een som geld aan de staat ten behoeve van het slachtoffer. De staat keert het ontvangen bedrag uit aan het slachtoffer. De maatregel kan op grond van artikel 36f, tweede lid, Sr alleen maar worden opgelegd indien de verdachte ten opzichte van het slachtoffer gehouden is de ten gevolge van het misdrijf geleden schade te vergoeden op grond van het burgerlijke recht (onrechtmatige daad).

In dit artikel sta ik stil bij het recht op afgifte van een bank-pandhouder van bezitloos verpande roerende zaken. Er zijn verschillende vragen die zich met betrekking tot het recht op afgifte voordoen. Wanneer heeft een pandhouder recht op afgifte? Hoe kan hij dit recht verwezenlijken? Waarom wil een pandhouder afgifte van de aan hem bezitloos verpande zaken verkrijgen? Hoe kan een pandhouder afgifte realiseren als een pandgever niet vrijwillig aan een vordering tot afgifte voldoet? En welke (juridische) obstakels vindt een pandhouder hierbij op zijn pad? Deze vragen hebben een materieelrechtelijke kant en een procesrechtelijke kant. Bij de beantwoording van deze vragen zullen beide kanten worden besproken.

De afgelopen tien jaar is de rechtspraktijk bekend geraakt met de Brussel I-Vo welke in internationale zaken de bevoegdheid, de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke zaken regelt. De Brussel I-Vo is daarmee van belang voor grensoverschrijdende beslag- en executiezaken. Dit artikel is het vervolg op deel 1 uit BER 2013, nummer 8.