Aflevering 8

Een vermogende particulier (G) heeft met X een overeenkomst gesloten voor vermogensbeheer, en later vermogensadvies. G meende dat X toerekenbaar tekort gekomen is in haar zorgverplichting jegens hem, in het bijzonder door het hanteren van een, niet passend, zeer offensief profiel en het aankopen van de Vivenda-obligaties. G heeft beslag doen leggen onder X. Voorts houdt hij A uit onrechtmatige daad persoonlijk aansprakelijk; hem valt als bestuurder van X een ernstig persoonlijk verwijt te maken van het beleid van X, waarbij meeweegt dat sprake was van een ontoelaatbare belangenverstrengeling in verband met zijn commissariaat bij Vivenda. G heeft beslag laten leggen op de woning van A en op aandelen van een persoonlijke vennootschap van A.

Voith is een bedrijf dat zich bezig houdt met de ontwikkeling van industriële waterzuiveringen. Appellant (A) was als technisch productmanager in dienst van Voith, en in die hoedanigheid was hij betrokken bij de ontwikkeling van anaerobe waterzuivering. A is vervolgens in dienst getreden bij Econvert, welk bedrijf nu een anaerobe zuiveringsreactor op de markt heeft gebracht. Voith heeft gesteld dat A zijn concurrentie- en geheimhoudingsbeding heeft geschonden. Er zijn vervolgens bewijsbeslagen gelegd in de privéwoning van A en in de bedrijfsruimte van Econvert. De deurwaarder heeft beoordeeld of het ter plaatse mogelijk was om de data te separeren. Dit bleek niet mogelijk, zodat op grond van het verlof kopieën zijn gemaakt van gegevensdragers en bestanden, waarbij alle mogelijke relevante data op locatie zijn gekopieerd. De door de deurwaarder gekopieerde dataset (de “grote doos”) bestaat globaal uit 170 Gb uit de woning van A ( 118.409 bestanden; 13.799 mappen) en 1,6 Gb uit de bedrijfsruimte van Econvert (1.913 bestanden; 345 mappen).

Geïntimeerde (G) is middellijk bestuurder en enig aandeelhouder van Financial Connection Groep BV (FCG). FCG heeft kredietovereenkomsten met Fortis en ING, en in dat kader pandrechten verleend op de gehele bedrijfsuitrusting. FCG heeft voorts een financial leaseovereenkomst gesloten met BMW voor de financiering van een auto ter waarde van € 144.885,68. Die auto is aan BMW Financial Services verpand. FCG is gefailleerd. BMW heeft de overeenkomst tussentijds ontbonden en het saldo ad € 85.333,05 aan FCG gefactureerd. BMW vorderde vervolgens betaling van dit bedrag door G in privé, en heeft beslag gelegd op zijn onroerende zaken. G vorderde in reconventie opheffing daarvan. De rechtbank oordeelde dat G geen ernstig verwijt te maken was. Het hof oordeelde dat de schade die BMW stelt te hebben geleden, niet voorzienbaar was voor G.

A en B zijn middellijk bestuurders van C BV, welke vennootschap is gefailleerd. De curator heeft tegen A en B verschillende vorderingen ingesteld, onder meer wegens – in zijn visie – onverplichte dividenduitkeringen, die volgens hem uiteindelijk hebben geleid tot het faillissement van C. De curator heeft verlof gekregen om ten laste van A en B conservatoir beslag te leggen. De vordering van de curator is daarbij begroot op een bedrag van € 3.898.825,65.

Preventass BV heeft een verzoek ingediend tot het leggen van conservatoir derdenbeslag op de pensioenuitkering van verweerder, onder verzekeringsmaatschappij Amersfoortse Algemene Verzekering maatschappij. Het verzochte verlof heeft betrekking op conservatoir beslag op een vordering tot periodieke betaling in de zin van artikel 475c Rv.

Verzoekers houden zich bezig met het importeren en het leveren van diensten en producten op het gebied van hardware en software. Daarvoor is een thuiskopievergoeding verschuldigd. Bij AMvB is de hoogte van die thuiskopievergoeding vastgesteld. Verzoekers hebben aan Stichting De Thuiskopie (ST) maandelijks opgave gedaan van haar uitleveringen en vervolgens tot april 2014 de daarmee corresponderende facturen van ST voldaan.

Bij beslag op lonen en uitkeringen moet de beslagvrije voet per maand worden berekend. Al het in een maand ontvangen inkomen dat boven de beslagvrije voet uitkomt, valt onder het beslag. De vraag is of dat ook geldt indien het in een maand ontvangen inkomen enkel boven de beslagvrije voet uitkomt als gevolg van de jaarlijkse betaling van het vakantiegeld, terwijl het inkomen in andere maanden onder de beslagvrije voet is gebleven. De Hoge Raad heeft die vraag ontkennend beantwoord.

In verband met een vordering van X BV is executoriaal derdenbeslag gelegd onder de bank op een effectenrekening van appellant. Appellant heeft op 3 januari 2008 het aan X BV verschuldigde aan de deurwaarder betaald. De deurwaarder heeft vervolgens bij faxbericht van 3 januari 2008 aan de bank meegedeeld dat het beslag als opgeheven kan worden beschouwd. De bank heeft dit bericht die dag om 14.08 uur ontvangen. De bank heeft appellant bij brief van 3 januari 2008 in kennis gesteld van de opheffing van het beslag. Appellant stelt dat hij deze brief op 7 januari 2008 heeft ontvangen. Op 7 januari 2008 heeft appellant een tweetal verkoopopdrachten ter zake van effecten aan de bank gegeven. De waarde van zijn effectenportefeuille is in de periode van 3 tot en met 7 januari 2008 gedaald.

Zoon Z heeft ten behoeve van zijn vader en moeder een woning gekocht. Z heeft deze woning aan zijn vader en moeder verhuurd. Omdat Z een hypotheekschuld heeft laten ontstaan, dreigt de hypotheekhouder met executie. Z wil het huis leeg en ontruimd verkopen. Z heeft aangevoerd dat zijn vader een grote huurschuld heeft laten ontstaan. Z vorderde daarom in kort geding van zijn vader betaling van die huurschuld en ontruiming.

Al tientallen jaren sleept een geschil over de zeilschool van eiser aan de Kralingse Plas. Deze plas is eigendom van de Gemeente Rotterdam. De Gemeente heeft in 1998 een projectontwikkelaar aangezocht om de recreatie aan de plas vorm te geven. Een zeilschool maakt deel uit van dat plan. In de jaren daarna heeft eiser te horen gekregen dat zijn zeilschool diende te verdwijnen. De Gemeente is ook overgegaan tot het weghalen van de pontons met opbouw, waaruit eisers zeilschool bestond. In 2005 is de gemeente veroordeeld een voorschot van € 30.000,00 op de door eiser geleden schade te betalen in verband met de (onrechtmatige geoordeelde) verwijdering van de pontons.

X is strafrechtelijk veroordeeld voor verduistering en diefstal. Daarnaast heeft de politierechter X een schadevergoedingsmaatregelen opgelegd voor € 2.129,15, te vervangen door 35 dagen hechtenis. X is vervolgens opgenomen in een kliniek voor verslavingszorg en hij heeft geen enkele betaling verricht ter zake van de aan hem opgelegde schadevergoedingsmaatregelen. Hij heeft het CJIB verzocht de executie van de maatregelen te schorsen. Dit verzoek is afgewezen.

Eiseres huurt een woning van Stichting Woonbedrijf. De kantonrechter heeft een verstekvonnis gewezen waarbij de vordering van Woonbedrijf tot ontbinding van de huurovereenkomst en tot ontruiming van het gehuurde is toegewezen. Het vonnis is uitvoerbaar bij voorraad verklaard. De ontruiming is inmiddels aangezegd. Eiseres is tijdig tegen het verstekvonnis in verzet gekomen, een bodemprocedure is aanhangig. Eiseres vordert thans staking van de ontruiming.

Eiseres huurt een woning van Stichting Wocom. Wocom heeft eiseres gedagvaard om te verschijnen bij de kantonrechter. Wocom vorderde ontbinding van de huurovereenkomst in verband met overlast. Op de roldatum is eiseres met haar zoon verschenen, maar heeft zij geen mondeling verweer gevoerd. De kantonrechter heeft eiseres uitstel gegeven om haar antwoord voor te bereiden en schriftelijk in te dienen. Vervolgens is nog tweemaal uitstel verleend voor het indienen van antwoord, waarna de kantonrechter het laatste verzoek om uitstel heeft afgewezen en vonnis heeft gewezen. In dit vonnis is overwogen dat eiseres geen gebruik heeft gemaakt van de geboden gelegenheid om verweer te voeren. De kantonrechter heeft vervolgens de huurovereenkomst tussen partijen ontbonden en eiseres veroordeeld om de woning te verlaten.

Tussen PPC en ICL (voorheen Eurobrom) is een geschil ontstaan over de levering van “hoogwaardig elementair [X]” een voor PPC onmisbare grondstof, waarvoor zij volledig afhankelijk is van ICL/Eurobrom De voorzieningenrechter heeft Eurobrom in 2008 geboden om de leveranties voort te zetten op straffe van een dwangsom van € 50.000 per dag, met een maximum van € 5.000.000. In 2010 heeft PPC ICL gesommeerd om aan haar een bedrag van € 5.000.000 aan verbeurde dwangsommen te betalen. Ook is een procedure opgestart over de vraag hoe de oorspronkelijk overeengekomen wijze van levering tussen partijen diende te worden uitgelegd. De wijze van levering is toen gepreciseerd. In 2008 is tussen partijen tevens een arbitrageprocedure in Engeland gestart.

Op vordering van geïntimeerde heeft de voorzieningenrechter D bij het bestreden vonnis veroordeeld om binnen een maand na betekening van het vonnis medewerking te verlenen aan: [5.1:] de notariële overdracht van de melkveestal conform de uitgangspunten in de koopovereenkomst van december 2011 ten kantore van notaris B, tegen betaling van de overeengekomen koopsom.

Media Markt heeft een winkelruimte gehuurd van Spike. Daarin was een Saturn-winkel gevestigd. De overeenkomst loopt tot 1 juni 2021. Media Markt heeft aangekondigd de overeenkomst te willen beëindigen en per 1 september 2014 de exploitatie van het gehuurde te staken en het gehuurde te verlaten, (mede) omdat het Saturn-concept wordt opgedoekt door Media Markt. Spike heeft gevorderd Media Markt te bevelen de huurovereenkomst voort te zetten en het gehuurde te blijven exploiteren, op straffe van een dwangsom.

X Group Holding (gevestigd op de Maagdeneilanden) heeft een geschil met het Russische Rosneft Oil, in verband met de vordering van X tot uitbetaling van een aantal waardepapieren (‘Notes’) van het Russische Yuganskneftegaz, dat inmiddels met Rosneft is gefuseerd. X heeft tot zekerheid voor verhaal van deze vordering krachtens verlof van de rechtbank ten laste van Rosneft conservatoire verhaalsbeslagen gelegd. Van die beslagen wordt thans uitsluitend nog het op de aandelen in West Kamchatka Holding BV(WKH) gelegde beslag vervolgd. Rosneft vorderde opheffing van de beslagen voor de duur van het geding als bedoeld in art. 223 Rv.

Rodanna BV en Euploia BV (hierna tezamen aangeduid als R) hebben een geschil met het Duitse IET GmbH over de verkoop van een aandelenpakket in HBM BV. In oktober 2012 zijn de twee (Nederlandse) werkmaatschappijen van HBM failliet verklaard. De koopprijs was toen nog steeds niet betaald. Op 7 januari 2013 heeft R door middel van een deurwaarder aan een Duitse bank waar IET een bankrekening aanhield een vorläufiges Zahlungsverbot opgelegd ter zake van een vordering van € 720.000.

M en V zijn gehuwd geweest. M woont nu in Spanje met zijn huidige partner. Het LBIO heeft namens V met ingang van mei 2014 onder de Sociale Verzekeringsbank executoriaal derdenbeslag op het AOW-pensioen van M doen leggen in verband met een nog openstaande vordering aan onderhoudsbijdrage. Bij dit beslag is geen beslagvrije voet in acht genomen.

Verhuurders hebben huurder bij exploot van 20 oktober 2014 gedagvaard voor de terechtzitting van 29 oktober 2014. Zij vorderden ontruiming en betaling van achterstallige huur. Het exploot is gedaan op de wijze als bedoeld in artikel 47 Rv, te weten door middel van achterlating in een gesloten envelop op het adres van het gehuurde. Huurder is niet in rechte verschenen.

Eiseres vordert betaling van facturen voor door haar aan gedaagde geleverde goederen tot een bedrag in hoofdsom van in totaal € 25.060,40, te vermeerderen met de wettelijke handelsrente als bedoeld in artikel 6:119a BW en te vermeerderen met een bedrag van € 1.025,60 wegens buitengerechtelijke incassokosten.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJEU) heeft op 17 september 2014 op een prejudiciële vraag van de Hoge Raad der Nederlanden voor recht verklaard dat artikel 3, lid 1 van de Prospectusrichtlijn zo moet worden uitgelegd dat de verplichting om een prospectus te publiceren voordat effecten aan het publiek worden aangeboden, niet van toepassing is op een executoriale verkoop van effecten. In dit artikel worden zowel de achtergronden als de gevolgen van deze beslissing besproken.

Verschrijving in het IBAN: opdrachtgever moet zelf het foutief overgeboekte bedrag zien terug te krijgen. Biedt een conservatoir beslag hier een oplossing?

Ingeval van beslag op een periodieke uitkering was het soms onduidelijk aan wie de derde-beslagene het vakantiegeld moest uitkeren en welk bedrag het betrof. Kan een beslaglegger aanspraak maken op het gehele vakantiegeld boven de beslagvrije voet, of slechts op een deel daarvan? Met een cassatie in het belang der wet is deze materie aan de Hoge Raad voorgelegd en is aan de onduidelijkheid een einde gemaakt.