Aflevering 2

Appellant (A) werkte voor geïntimeerde, een NV. A is door de FIOD aangehouden op verdenking van overtreding van de artikelen 326 Wetboek van Strafrecht (oplichting), artikel 336 Sr (bedrog in jaarstukken) en artikel 420bis Sr (witwassen). Door het Functioneel Parket zijn op grond van artikel 94a Wetboek van Strafvordering diverse conservatoire (derden)beslagen gelegd ten laste van A en zijn vennootschap K BV. Ter zake van deze beslagleggingen heeft A een klaagschrift ex artikel 552a Sv ingediend bij de rechtbank, strekkende tot opheffing met last tot teruggave aan A, voor zover het betreft het door het openbaar ministerie gelegde conservatoir derdenbeslag onder de bank. De rechtbank heeft het klaagschrift gegrond verklaard. Het beslag op de rekening is gedeeltelijk opgeheven, in die zin dat A in de gelegenheid wordt gesteld zijn hypotheek te (blijven) betalen.

Het gaat in deze zaak om de beoordeling van een verzoek beslag te mogen leggen ten laste van gerequestreerde op de vordering die gerequestreerde op verzoekers heeft op grond van een tussen partijen gewezen vonnis op 25 november 2015.

Op 14 september 2015 is door gedaagde conservatoir beslag gelegd op een pand van het Zwitserse BBL Investment AG. Op 17 september 2015 is betekend aan BBL en op 28 september 2015 is BBL gedagvaard.

Rabobank heeft de rekening van Orfeo Holding, waar een bedrag van € 5.000.000,00 op staat, volledig geblokkeerd voor een (door de bank gepretendeerde maar door Orfeo betwiste) vordering van de bank van € 334.781,12 op ‘dochter’ VA Fabrication CV.

Gedaagde is een vennootschap die een apotheek exploiteert in Medisch Centrum Moermond (MCM). Eiser is eigenaar van het pand waarin MCM is gevestigd. Eiser wil zelf geen bemoeienis met de gang van zaken in het gebouw. Volgens het huurcontract zou er wel een beheervereniging moeten komen die gezamenlijke zaken kan regelen. Huurders moeten dan uit hun midden een bestuur kiezen. De vereniging is niet van de grond te komen. Gedaagde heeft ten laste van eiser conservatoir (derden)beslag gelegd onder debiteuren van eiser. Gedaagde verwijt eiser dat de beheervereniging niet van de grond is gekomen en eist voorgeschoten bedragen ad € 45.667,67 van eiser. In november 2015 heeft de kantonrechter geoordeeld dat niet kan worden vastgesteld dat het niet oprichten van een beheervereniging als tekortkoming van (thans) eiser heeft te gelden.

Deze zaak betreft een executiegeschil in kort geding na derdenbeslag ter incasso van een geleende geldsom. In cassatie gaat het om de beantwoording van de vragen of (i) een in een executoriale vorm (dus in een grosse) uitgegeven proces-verbaal van een ter comparitie bereikte schikking op één lijn moet worden gesteld met een rechterlijke uitspraak (vonnis) als bedoeld in art. 3:324 BW zodat de verjaringstermijn van twintig jaar geldt en (ii) handhaving van een (conservatoir) (derden)beslag voortdurende stuitende werking ten opzichte van de nadien gesloten vaststellingsovereenkomst heeft.

Appellant is veroordeeld om de schuur en de grond van geïntimeerde te ontruimen. Appellant werd vervolgens opgepakt en vastgezet voor brandstichting in de schuur. Geïntimeerde is gemachtigd om de ontruiming zelf te bewerkstelligen met behulp van de sterke arm. De persoonlijke bezittingen en de inboedel van appellant zijn eind 2013 door geïntimeerde in twee containers opgeslagen.

Geïntimeerde verhuurde haar bedrijfspand. De huurder heeft een vloer besteld bij A Magazijninrichtingen. De rekening is niet betaald en A Magazijninrichtingen BV, een niet bestaande vennootschap, vorderde vervolgens betaling door geïntimeerde. De curator van A BV heeft beslag gelegd ten laste van geïntimeerde voor de vordering. Geïntimeerde heeft in het onderhavige geding gevorderd dat de curator het gelegde beslag opheft en verdere executiemaatregelen staakt. De voorzieningenrechter heeft de vorderingen toegewezen. De curator bestrijdt die beslissing in hoger beroep.

Geïntimeerde heeft op 22 december 2014 executoriaal beslag doen leggen op het pensioen van appellant onder Nationale Nederlanden Pensioen en Levensloopdiensten BV (pensioenfonds MT) voor een bedrag van € 14.696,78. De deurwaarder houdt met ingang van januari 2015 maandelijks € 100,- in. Tussen partijen is in geschil de hoogte van de beslagvrije voet en daarmee de hoogte van het maandelijks door de deurwaarder op het inkomen van appellant in te houden bedrag. Partijen doen elk een eigen opgave van de inkomsten van appellant en van mevrouw X, met wie hij samenwoont.

Rechthebbende klaagt erover dat de – inmiddels voormalige – bewindvoerder is tekortgeschoten in haar taakuitoefening. Rechthebbende voert daartoe aan dat beslag is gelegd onder UWV op de WAO-uitkering van rechthebbende ten bedrage van (destijds) € 1.295,44 per maand. De deurwaarder heeft daarbij rekening gehouden met een beslagvrije voet van € 864,75 per maand en dat bedrag uitgekeerd aan de bewindvoerder. Volgens rechthebbende bedroeg de beslagvrije voet echter € 1.202,15 en had dat bedrag aan de bewindvoerder uitgekeerd moeten worden. De bewindvoerder heeft dat destijds niet opgemerkt. Hierdoor heeft de bewindvoerder in de periode van februari tot en met april 2015 maandelijks € 337,40 minder inkomsten ontvangen (€ 1.202,15 -\- € 864,75). Dit onnodig gemis aan inkomsten heeft ertoe geleid, aldus rechthebbende, dat (premie)nota’s van zorgverzekeraar Menzis niet of te laat zijn voldaan, als ook de nota’s van telecom/internetaanbieder Ziggo en een nota van een assurantiemakelaar, met verschuldigdheid van (incasso)kosten en rente tot gevolg. Rechthebbende verzoekt vaststelling van de schade, met bepaling dat de bewindvoerder de schade aan rechthebbende dient te vergoeden.

Hollandse Beleggingsmaatschappij De Boer BV (HBM) is op vordering van Approach Intelligence Services BV bij vonnis van 16 november 2015 veroordeeld tot nakoming van een geldleningsovereenkomst, op straffe van verbeurte van een dwangsom. Approach heeft dat vonnis laten betekenen aan HBM en aanspraak gemaakt op betaling van een bedrag van € 111.785,55 bestaande uit € 110.000,00 voor tranches uit de geldleningsovereenkomst, vermeerderd met kosten.

B en A zijn vennoten van een vennootschap onder firma (de VOF). Het huwelijk tussen eiseres en B is ontbonden. B heeft de vastgestelde partnerbijdrage niet betaald. Eiseres heeft daarom derdenbeslag gelegd onder de VOF. De VOF heeft verklaart dat de VOF niets aan B verschuldigd is.

X heeft zijn huis met een restschuld moeten verkopen. De hypotheekbank (ING) heeft X bij brief van 13 juli 2009 bericht dat de restschuld van € 38.510,89 ter incassering is overgedragen aan een incassobureau. X is in 2009-2010 bijgestaan door een organisatie voor schuldhulpverlening. De vordering van de bank is meegenomen in de ten behoeve van X gesloten schuldsaneringsovereenkomst. Niet alle schuldeisers zijn akkoord zijn gegaan met het voorgestelde minnelijke traject. De bank is verzocht in afwachting van de aanvraag WSNP voor X geen incassomaatregelen te nemen.

Het gaat hier om een beslissing op een vordering als bedoeld in artikel 28 van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (WAHV). De officier van justitie heeft een vordering ingesteld om te worden gemachtigd tot het toepassen van het dwangmiddel gijzeling, voor de duur van het in de vordering genoemde aantal dagen. De vordering is gegrond op het feit dat aan betrokkene een administratieve sanctie, een geldboete, is opgelegd en dat deze sanctie en de verhogingen niet zijn betaald. De zaak is behandeld ter zitting van 1 oktober 2015. Ter zitting is niemand verschenen.

Het gaat hier om een beslissing op een vordering als bedoeld in artikel 28 van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (WAHV). De officier van justitie heeft een vordering ingesteld om te worden gemachtigd tot het toepassen van het dwangmiddel gijzeling, voor de duur van het in de vordering genoemde aantal dagen. De vordering is gegrond op het feit dat aan betrokkene een administratieve sanctie, een geldboete, is opgelegd en dat deze sanctie en de verhogingen niet zijn betaald.

Partijen hebben gedurende circa elf jaren een effectieve relatie gehad. De vrouw heeft in 2013 de relatie met de man beëindigd. Partijen bewoonden samen een gemeenschappelijke woning. De man is bij vonnis van 9 april 2013 veroordeeld om de woning te verlaten. Bij hetzelfde vonnis is bepaald dat de vrouw aan de man een bijdrage in de woonlasten zal voldoen van € 250 per maand en voorts de overige gebruikerslasten zelf zal voldoen, met uitzondering van de OZB. Tegen het vonnis is geen rechtsmiddel ingesteld, zodat dit vonnis in kracht van gewijsde is gegaan.

Een Vereniging van Eigenaren heeft een geschil met de buurman (gedaagde) over een mandelige muur. Gedaagde is veroordeeld om mee te werken aan-, en toegang te verlenen voor onderhoudswerkzaamheden. Er is daarbij geen dwangsom opgelegd en gedaagde heeft hoger beroep ingesteld tegen het vonnis. Hij weigert nog steeds zijn medewerking.

Noble House heeft aan Hoad Holding een auto verkocht. Noble House en Hoad zijn overeengekomen dat Noble House de auto zou restaureren. Er is hierover een geschil ontstaan. Noble House heeft op de auto conservatoir beslag gelegd en de auto is in gerechtelijke bewaring gegeven. Bij vonnis van 4 februari 2015 van de rechtbank Midden-Nederland is Hoad veroordeeld tot betaling aan Noble House van € 44.618,98, te vermeerderen met de wettelijke handelsrente en met de proceskosten.

Appellante (A) en geïntimeerde (G) dreven voor hun echtscheiding samen een stoeterij in de vorm van een VOF. Deze wordt feitelijk door A voortgezet. G heeft op 20 juni 2014 verlof gekregen tot het leggen van conservatoir deelgenotenbeslag op diverse activa van de VOF. Dit beslag is op 24 juni gelegd op zeven paarden, die zich in juridische zin onder A bevonden. A heeft op enig moment hierna Paard 6 verkocht en geleverd aan een derde.

ETB Vos en geïntimeerde zijn verdeeld over de vraag of ETB Vos dwangsommen heeft verbeurd uit hoofde van een vonnis, waarin was bepaald dat ETB Vos de executie van een eerder bodemvonnis diende te staken en gestaakt te houden, op straffe van een dwangsom. Geïntimeerde voerde onder meer aan dat ETB Vos de dwangsommen heeft verbeurd in verband met de betekening van een executoriaal beslag aan zowel geïntimeerde als de hypotheekhouder : deze betekeningen zijn aan te merken als executiehandelingen.

Bij arrest van dit hof van 31 oktober 2000 (het verstekarrest) zijn de Republiek Irak en de Central Bank of Iraq (Irak c.s.) op vordering van Grootint B.V., rechtsvoorganger van geïntimeerde, bij verstek – samengevat – hoofdelijk veroordeeld tot betaling van een bedrag van NLG 6.808.248,- te vermeerderen met wettelijke rente en kosten. De vordering is gebaseerd op een op 9 juli 1981 gesloten overeenkomst. Irak c.s. hebben geen verzet tegen het verstekarrest ingesteld.

Het Letse bedrijf Sia Importex Group heeft conservatoir derdenbeslag doen leggen onder de Rabobank en de Gemeente Eindhoven ten laste van de Nederlandse besloten vennootschap Host. Host vordert in kort geding opheffing van deze beslagen.

Op 16 februari 2016 heeft de Eerste Kamer ingestemd met wetsvoorstel 34047 tot aanscherping van de regels voor gerechtsdeurwaarders. Volgens de nieuwe wet komt er onder meer een openbaar register voor gerechtsdeurwaarders. Daardoor moet het voor iedereen duidelijk worden of een deurwaarder bevoegd is. Daarnaast bevat de nieuwe wet extra eisen voor de integriteit en de kwaliteit van gerechtsdeurwaarders. Zo wordt er als kernwaarde in de wet opgenomen dat gerechtsdeurwaarders onafhankelijk moeten zijn.

Incassobureaus moeten onmiddellijk stoppen met het sturen van conceptdagvaardingen, vindt de Consumentenbond. Het gebruik van nepdagvaardingen is een disproportionele en discutabele manier om consumenten schrik aan te jagen en onder druk te zetten.

Gedaagden hebben geen bekende woon- en verblijfplaats binnen Nederland of daarbuiten. De dagvaarding is conform het bepaalde in artikel 54 RV uitgebracht aan het parket van de Officier van Justitie alhier, door achterlating ervan in een gesloten enveloppe in de brievenbus van het gebouw Parnassusweg 220, hetgeen het adres is zowel van de rechtbank Amsterdam als van het parket van de Officier van Justitie.

Opposant heeft op 7 januari 2015 per brief aan verweerder, een gerechtsdeurwaarder, met een beroep op de Wob verzocht om antwoord te geven op vragen naar aanleiding van een executoriaal derdenbeslag van verweerder op de bankrekeningen van opposant naar aanleiding van een civielrechtelijk vonnis. Bij brief van 2 februari 2015 heeft verweerder op de brief van opposant van 7 januari 2015 gereageerd.

Waterschap de Dommel had met Heijmans Civiel BV een aanneemovereenkomst gesloten. Heijmans heeft voor de betreffende werkzaamheden op 4 december 2014 een factuur aan het waterschap verzonden voor een bedrag van € 433.182,40 inclusief btw.

Op 5 juni 2015 heeft de Union Internationale des Huissiers de Justice (UIHJ) tijdens het 22e Internationale Congres van Gerechtsdeurwaarders in Madrid officieel de ‘Global Code of Enforcement’, een mondiale regeling voor tenuitvoerlegging, gepresenteerd. De UIHJ1 is een organisatie die is gesticht in 1952 en waarin inmiddels 86 landen zijn vertegenwoordigd. Werd in 1952 een oprichtingscongres georganiseerd waarbij vertegenwoordigers uit zeven Europese landen (België, Frankrijk, Griekenland, Ita

Hoewel meestal opheffing van een conservatoir beslag in kort geding wordt gevorderd, is het ook mogelijk om een vordering tot opheffing van zo een beslag middels een incidentele vordering in de aanhangige bodemprocedure in te stellen. Artikel 223 Rv bepaalt, dat tijdens een aanhangig geding iedere partij een voorlopige voorziening kan vorderen. Deze vordering moet samenhangen met de hoofdvordering, aldus het tweede lid van genoemde wetsbepaling. In dit artikel worden de voor- en nadelen van zo