Aflevering 6

Voor aandeelhouders is het aantrekkelijk om het risico van een downside scenario zo veel mogelijk te beperken. Het is daarom aantrekkelijk zo min mogelijk eigen vermogen te verschaffen. De onderneming zal echter geld nodig hebben en derden zullen niet bereid zijn dit zonder meer te verschaffen. De aandeelhouder kan, om het risicodragend vermogen beperkt te houden, de vennootschap geld lenen. De vraag komt dan op of dergelijke leningen in insolventie als gewone leningen behandeld moeten worden, of als kapitaal (lees: achtergesteld moeten worden). Een tweede wijze van financieren zonder eigen vermogen te verschaffen, welke wijze in dit artikel centraal staat, is het financieren met garanties jegens bepaalde schuldeisers.

In dit artikel wordt ingegaan op de algemene fiscale karakteristieken van een coöperatie en wordt aan de hand van een voorbeeld aandacht besteed aan enkele fiscale aspecten die relevant kunnen zijn indien gebruik wordt gemaakt van een coöperatie in het kader van een herstructurering van een insolvente groep.

Sedert de invoering van het NBW in 1992 zijn door de Hoge Raad vele arresten gewezen die betrekking hebben op rechtsvragen over de omvang van het pandrecht op debiteurenvorderingen, doorgaans in de verhouding tussen de curator en de pandhouder. De arresten zijn alle terug te voeren tot de vraag voor wie de opbrengst van de vorderingen is: voor de boedel of voor de bank? Na een bespreking van de in dit kader relevante arresten zal deze bijdrage besloten worden met een ‘spoorboekje’ voor de pandhouder en de curator, dat beoogt de praktijk te voorzien van een handzaam overzicht van acties en de tijdslijnen waarbinnen deze acties ingezet moeten worden voor een zo goed mogelijk (incasso)resultaat.

(Rb. Rotterdam 17 februari 2010, «JOR» 2010/172, m.nt. mr. dr. ing. A.J. Verdaas)

(Hof 's-Gravenhage 6 oktober 2009, «JOR» 2010/168)

(Hof Arnhem 6 oktober 2009,