Aflevering 7

Als een schuldenaar failliet gaat, is de curator vanaf de dag van de faillietverklaring belast met het beheer en de vereffening van de failliete boedel. Hij is de enige die de boedel nog kan binden.

Het langverwachte wetsvoorstel ter modernisering van de personenvennootschappen is op 21 februari 2019 ter consultatie voorgelegd. De Minister voor Rechtsbescherming gaf hierbij aan dat hij het rapport met het voorstel van de Werkgroep Personenvennootschappen

Deze bijdrage gaat in op de verkrijgende verjaring en de positie van schuldeisers. Het gaat daarbij om de positie van de schuldeiser van de schuldenaar, die door verkrijgende verjaring een goed verkrijgt of juist verliest.

Misbruik van recht is eigenlijk een onmogelijke figuur, het juridisch equivalent van wat de kwadratuur van de cirkel voor de wiskunde is. Want de kern van een recht – of in de terminologie van art.

De vaststellingsovereenkomst in de zin van titel 7.15 BW vormt een contractueel alternatief voor geschilbeslechting door overheidsrechtspraak. Met een vaststellingsovereenkomst binden partijen, ter beëindiging of ter voorkoming van onzekerheid of geschil

De failliet was zelfstandig ondernemend assurantieadviseur. In de boedel treft de curator een aantal levensverzekeringen aan. Deze wil hij ‘verzilveren’ ten behoeve van de boedel, waartoe hij akkoord vraagt aan de failliet om een van de verzekeringen

Deze prejudiciële procedure draait om de vraag of bepaalde preferente vorderingen en boedelvorderingen die door eiser in eerste aanleg (hierna: UWV) zijn ingediend in het faillissement van een vennootschap onder firma (hierna: vof) met dezelfde rang en

B stelt dat D is opgehouden te bestaan, omdat het faillissement is opgeheven bij gebrek aan baten en bestaat D nog steeds niet, omdat de vereffening nooit is heropend. D was daarom een ‘spookpartij’ en ze had volgens B niet-ontvankelijk moeten worden

Het huwelijk tussen M en V is door echtscheiding ontbonden. V is inmiddels hertrouwd met X; zij zijn in november 2018 toegelaten tot de wettelijke schuldsaneringsregeling. Begin 2019 overlijdt M.

Verzoekers, negentig werknemers, zijn ongeveer dertig jaar geleden bij de Griekse onderneming Nafpigeia in dienst getreden. Nafpigeia is in 2002 geprivatiseerd. Kort daarna heeft Nafpigeia een dochteronderneming opgericht, ETYE, om bepaalde werkzaamheden

Lehman Brothers Treasury (LBT) maakte voor haar faillissement deel uit van een groep rechtspersonen en financiële instellingen (de Lehman Brothers-groep). LBT trad binnen deze groep op als een financieringsmaatschappij.

In april 2019 heeft de bestuurder van de vennootschap X een verzoek gedaan tot faillietverklaring op eigen aangifte. X verzoekt met een eigen aangifte tot faillietverklaring. Uit de overlegde stukken en het verhandelde ter zitting blijkt summierlijk dat

De onderlinge rangorde van pandrechten wordt beheerst door het prioriteitsbeginsel. Op grond van dit beginsel heeft een pandrecht in principe voorrang boven jongere, en staat het achter bij oudere pandrechten die op hetzelfde goed rusten.

De faillissementspraktijk en de als bijlage E bij de Recofa-richtlijnen voor faillissementen en surseances gevoegde Separatistenregeling lijken voorbij te zijn gegaan aan de mogelijkheid voor de curator de separatist te lossen zoals die blijkt uit de

Het faillissement van Perry Sport en Aktiesport heeft geleid tot een vonnis dat een kijkje biedt in de keuken van een faillissement in de retailsector. De feitelijke gang van zaken is typisch voor een faillissement in de retailsector.

Een van de eisers heeft op grond van een vonnis een vordering van ruim € 1,4 miljoen op D BV en heeft op grond van dit vonnis beslag gelegd op de roerende zaken van D BV. ABN AMRO is de financier van D BV en heeft een pandrecht op dezelfde roerende zaken.

Een geldverstrekker (een rechtsvoorganger van appellante) heeft in 2012 een lening van € 1.500.000 verstrekt aan een vennootschap. De lening dient tussen 1 januari 2015 en 1 december 2016 in maandelijkse termijnen geheel te zijn terugbetaald.

Twee echtgenoten exploiteren een betonvlechtersbedrijf, aanvankelijk in de vorm van een vennootschap onder firma (de vof). Tot medio 2007 genoot de vof krediet van ING Bank. In 2007 sloten de vof en de echtgenoten een kredietovereenkomst met Rabobank.

NuAdvies heeft in 2007 bij onderhandse pandakte verklaard aan verweerster een pandrecht te geven op alle huidige en toekomstige bedrijfsvorderingen van NuAdvies op derden, welke akte in 2010 is geregistreerd.

Broers Z1 en Z2 zijn (samen met anderen) erfgenaam in de nalatenschap van hun in 2013 overleden moeder V. In verband met een aantal geldleningen die Z2 aan Z1 heeft verstrekt, ondertekenen zij op 27 mei 2013 een pandakte, waarin Z1 als pandgever optreedt

Op 21 december 2018 wees de Hoge Raad arrest in de zaak X/Van den Heuvel q.q. Die zaak ging over de vraag of een bestuurder aansprakelijk was jegens de gezamenlijke schuldeisers voor het aanvragen van het faillissement van Geocopter zonder (recente) toestemming

Het OM verzoekt in deze zaak de rechtbank om – kort samengevat – op grond van art. 106a e.v. Fw aan een [belanghebbende] een bestuursverbod op te leggen voor de duur van vijf jaren.

Nieuwburen kocht in 2002 grond met bedrijfsruimte van Romania Beheer. Die grond met bedrijfsruimte werd destijds gehuurd door drie dochterondernemingen van Romania Beheer, die daar garagebedrijven dreven.

X is onderdeel van een conglomeraat van vennootschappen die toebehoren aan de familie Y. Op datum faillissement waren niet alle jaarverslagen gedeponeerd. In de jaren vanaf 2006 zijn geen jaarrekeningen gedeponeerd, met uitzondering van de jaarrekening

X is enig bestuurder van Y BV. Op haar beurt was Y enig bestuurder en aandeelhouder van drie dochtervennootschappen. Voor al deze bedrijven gold een verplichte deelname aan het bedrijfstakpensioenfonds voor het kappersbedrijf.

Bedrijf 1 BV levert glasvezelverbindingen, die worden aangelegd door Zusterbedrijf 2 BV.Bedrijf 1 en 2 behoren tot een concern dat wordt geleid door Holding, waarvan A bestuurder is.

In oktober 2018 werd het faillissement van Medisch Centrum Slotervaart uitgesproken. De gemeente verzoekt de rechter-commissaris ervoor zorg te dragen dat: (1) zo spoedig mogelijk een (rechtmatigheids)onderzoek plaatsvindt, door de curatoren ex art.

In oktober 2018 werd het faillissement van Medisch Centrum Slotervaart uitgesproken. De gemeente heeft in mei 2019 de rechter-commissaris verzocht te bevelen dat de curatoren spoedig een rechtmatigheidsonderzoek instellen en met de gemeente gaan onderhandelen

A is in dienst bij X BV. In 2013 sluit X met Y BV een overeenkomst van opdracht met betrekking tot A. Door tussenkomst van een volgende organisatie wordt A gedetacheerd bij Z1 BV. Tussen Y en Z1 is ook een overeenkomt gesloten inzake de detachering.

In het laatste tussenarrest heeft het hof onder meer geoordeeld dat A, B en C (A c.s.) aansprakelijk zijn op grond van art. 6:162 BW jegens de Stichting X voor schade die X heeft geleden door hun onbehoorlijk bestuur dan wel onrechtmatig handelen.

Het gebruik van big data lijkt van steeds groter belang voor het bedrijfsleven. Zo wordt het succes van nieuwe multinationals zoals Google en Facebook vaak toegeschreven aan de ‘big-datarevolutie’ en wordt in The Economist geschreven over de nieuwe ‘data’-economie.

[ ] houdt zich bezig met het beheren van het vermogen van de familie. Leden van die familie zijn (middellijk) aandeelhouder in Jachtstaete. Jachtstaete maakt deel uit van het Eurocommerce concern dat (middellijk) geleid wordt doorleden van de familie.

In deze zaak wordt verlof gevraagd voor beslag op de vordering tot uitbetaling van een nog niet ingeroepen bankgarantie. Tussen partijen is een overeenkomst tot stand gekomen waarbij appellante in opdracht van geïntimeerde een machine bouwt voor de verwerking

X BV is de moedervennootschap van een concern. In 2010 heeft dochter A BV een pandrecht gegeven in eerste rang op alle roerende zaken ten gunste van X. Op dezelfde zaken is ook een pandrecht gevestigd jegens B BV.

X en Y zijn bestuurders van holdingmaatschappij C, waarvan de ondernemingsactiviteiten zijn ondergebracht in de dochtervennootschappen A en B. C verhuurt onroerende goed aan A en B.

In deze zaak vorderde de Nederlandse curator van een Engelse ltd, kort gezegd, een verklaring voor recht dat de voormalige bestuurder van de ltd aansprakelijk is voor het boedeltekort, met veroordeling tot betaling van schadevergoeding, nader op te maken

De procedure die heeft geleid tot het hiervoor afgedrukte arrest van de Hoge Raad, draait om de vraag of het in Rusland uitgesproken faillissement van Yukos Oil in Nederland kan worden erkend of dat erkenning afstuit op strijd met de Nederlandse openbare

Deze kortgedingzaak heeft betrekking op de vraag of de Nederlandse rechter internationaal bevoegd is om kennis te nemen van een vordering uit hoofde van een positieve/negatieve hypotheekverklaring op grond waarvan de in Nederland woonachtige schuldenaar

De curator is belast met het beheer en de vereffening van de failliete boedel. Hij beziet bij het beheer en de vereffening onder meer of sprake is van onregelmatigheden die het faillssement, althans mede, hebben veroorzaakt. Tijdens deze vereffening kan het voorkomen dat de curator redenen ziet tegen een bestuurder of derde een procedure te entameren. Alvorens in rechte op te treden behoeft de curator krachtens art. 68 lid 3 Fw hiervoor machtiging van de rechter-commissaris.

Verdient art. 37b Fw – dat nutsleveranciers hun opschortingsrecht ontneemt tijdens faillissement – in toekomstige wetgeving uitbreiding naar andere schuldeisers? Voorstanders beroepen zich op (1) de paritas creditorum, en (2) de continuïteit van de onderneming. Deze bijdrage analyseert en bekritiseert de argumenten van de voorstanders van uitbreiding. De auteur betoogt niet dat het afschaffen of beperken van de opschortingsbevoegdheden in faillissement onwenselijk is, maar komt wel tot de conclusie dat men zich kan afvragen of deze argumenten voldoende rechtvaardiging bieden voor overheidsingrijpen in de huidige systematiek.

In «FIP» 2018/181 reageert Tekstra op ons artikel ‘De positie van de fiscus na Rabobank/Reuser’ uit TvI 2017/38. Zijn artikel geeft aanleiding om nog enkele van onze standpunten te verduidelijken, omdat wij de indruk hebben dat Tekstra ze op onderdelen anders heeft opgevat dan wij ze bedoeld hebben. Wij gaan wederom steeds uit van de situatie dat sprake is van bodemzaken en een failliete koper onder eigendomsvoorbehoud.

De auteur maakt van de gelegenheid gebruik om nog een enkele opmerking te maken naar aanleiding van de reactie van Geurts en Tweehuysen op zijn eerdere FIP-artikel over Rabobank/Reuser en het bodem(voor)recht.