Aflevering 1

In zijn arrest van 15 maart 2019, ECLI:NL:HR:2019:377, heeft de Hoge Raad geoordeeld over de verrekenbaarheid van een natuurlijke verbintenis die het gevolg is van de toekenning van een schone lei bij de beëindiging van een schuldsaneringsregeling.

Op 31 mei 2002 werden KPNQwest N.V. (hierna: KPNQwest) en het grootste deel van haar dochtervennootschappen in binnen- en buitenland failliet verklaard. Als curatoren werden benoemd Eddie Meijer en Jan van Apeldoorn, die later is vervangen door Marcel

Partijen die een civiele procedure willen voeren, moeten eerst griffierechten voldoen voordat de zaak door de rechter in behandeling wordt genomen. Voor curatoren levert dit soms problemen op, bijvoorbeeld in het geval zij een vordering op een debiteur

In dit artikel onderzoekt de auteur in hoeverre de curator persoonsgegevens openbaar mag maken in een openbaar faillissementsverslag. Zij beperkt zich daarbij tot faillissementen van rechtspersonen en personenvennootschappen.

De laatste tijd wordt regelmatig de vraag gesteld of de zogenaamde turboliquidatie van rechtspersonen wel zo wenselijk is omdat het misbruik in de hand zou werken. Turboliquidatie wordt geregeld in art.

Indien een onderneming in financieel zwaar weer verkeert, is er op dit moment een beperkt aantal opties om tot oplossing van de schuldenproblematiek te komen en zo een faillissement te voorkomen.

Op 29 januari 2010 heeft Brassto SPD conservatoire beslagen laten leggen ten laste van een appellante 2 (hierna ook: BV A) onder verschillende derden, alsmede ten laste van appellante 4 (hierna ook: de dga van BV A) op een registergoed.

TMRG exploiteerde in het toenmalige Occidental Hotel in Aruba een casino onder de naam Aura Casino. De ruimte waarin het casino werd geëxploiteerd, werd door TMRG gehuurd van Allegro.

X heeft een boekhoudbedrijf waarbij werkzaamheden zijn verricht voor Y. In een procedure in 2015 is Y (waarvan Z de enige aandeelhouder en bestuurder is) veroordeeld tot betaling van circa € 11.

Volgens de raadsvrouw heeft verdachte te goeder trouw gehandeld en heeft hij tot op het laatste moment het vertrouwen gehad dat de faillissementen van de rechtspersonen afgewend konden worden.

VOF X exploiteerde tot 1 november 2018 een restaurant. Werknemer W is sinds 2006 in dienst bij X als keukenhulp. Vanaf november 2018 gaat Y GmbH het restaurant exploiteren op dezelfde locatie.

Een accountant is enig bestuurder van een Stichting. Begin 2014 richt de Stichting Red Dragon BV op. In oktober 2014 wordt de Stichting enig aandeelhouder van Red Dragon. De leveringsakte bepaalt dat de Stichting de koopsom voldoet door overname van de

X is in 2015 failliet verklaard. In 2017 heeft een pro forma verificatievergadering plaatsgevonden. De vordering van A voor een bedrag van € 250.000 is als voorlopig concurrente vordering op de lijst van erkende schuldeisers geplaatst.

X BV heeft in 2006 activa overgenomen van de curator in het faillissement van Y BV. Daartoe behoorde ook een handelsnaam. X en Z – een vennootschap naar buitenlands recht – hebben per januari 2006 een overeenkomst gesloten inzake software ontwikkeling.

Op 1 oktober 2019 is X BV failliet verklaard op verzoek van de Ontvanger. Op 7 oktober 2019 heeft X hiertegen beroep ingesteld en verzocht het faillissement te vernietigen. De rechtbank heeft overwogen dat X de vordering van de Ontvanger niet betwist.

Het overeenkomen van een eigendomsvoorbehoud is niet bepaald ingewikkeld. Er gelden geen vormvoorschriften en bovendien komt de wet partijen door middel van een vermoeden nader tegemoet.

In de praktijk komt het in faillissement geregeld voor dat de zekerheidsgerechtigde (hypotheekhouder/pandhouder) en de curator afspreken dat de curator de bezwaarde goederen verkoopt en dat de zekerheidsgerechtigde recht heeft op de opbrengst minus een

In de reactie op het artikel ‘Lossing door de curator’ van J.L. van den Heuvel en L.J. van Eeghen in TvI 2019/25 betogen Messelink en Tuil dat zij zich niet kunnen vinden in de door Van den Heuvel en Van Eeghen voorgestelde opvatting inzake de eigenlijke

De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (hierna: ‘het wetsvoorstel’ of ‘de WHOA’) ligt bij de Tweede Kamer. Het wetsvoorstel maakt financiële reorganisatie via een dwangakkoord buiten faillissement mogelijk.

In november 2018 heeft de Hoge Raad als antwoord op een prejudiciële vraag het Eurocommerce-arrest gewezen. In dit arrest bevestigt de Hoge Raad de eerder in de rechtspraak uitgezette zogenoemde ‘strenge verrekeningsregels’.

Op grond van art. 53 van de Faillissementswet kan een partij die zowel schuldenaar als schuldeiser van de failliet is, zijn schuld met zijn vordering op de failliet verrekenen. Een vereiste voor verrekening op grond van dit artikel is dus dat partijen

Deze procedure gaat over een borgtocht, aangegaan door een natuurlijk persoon (de man) die samen met zijn vrouw alle aandelen in Beheer BV houdt (in de verhouding 10 respectievelijk 90%).

In deze uitspraak staat de vraag centraal of de regel die de Hoge Raad in het arrest Tiethoff q.q./NMB (HR 22 december 1989, NJ 1990/661, m.nt. PvS) formuleerde – een regel die een beperking inhoudt van de ruime verrekeningsbevoegdheid van art.

Al in oktober 2008 is de noodregeling van toepassing verklaard op de Indover Bank (de Bank) en in december 2008 is de Bank failliet verklaard. In de kern komt de onderhavige zaak neer op het beroep van de curatoren op een beweerdelijke toezegging dat

X is de moedervennootschap van A BV en B BV. A en B zijn beide gefailleerd in januari 2014. In de periode voorafgaand aan de faillissementen heeft A producten en diensten geleverd aan Y.

In 2010 komen een pandgever A en een pandnemer B een pandakte overeen. A verpandt zijn gehele bedrijfsuitrusting, alsmede alle vorderingen die hij op derden heeft of zal hebben. In de overeenkomst is vastgelegd dat de verpanding plaatsvindt door middel

Het scenario dat een faillissementscurator of een in surseance of schuldsaneringsregeling aangestelde bewindvoerder (ook) persoonlijk wordt aangesproken voor handelen dat hij in functie heeft verricht, is bepaald niet denkbeeldig.

Faillissementsfraude in Nederland is al jaren een hot topic. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) concludeerde in 2016 dat in bijna een derde van de faillissementen in Nederland sprake is van een vorm van fraude.

Als een vennootschap niet haar verplichtingen uit een door haar gesloten overeenkomst nakomt, geldt als uitgangspunt dat alleen deze vennootschap aansprakelijk is voor de schade die de contractuele wederpartij als gevolg daarvan lijdt.

In deze zaak wordt geoordeeld over een stamrecht-bv die is opgericht in 2002. Een natuurlijk persoon heeft de ontslagvergoeding die hij gekregen heeft van Pink Roccade, ingebracht in een stamrecht-bv.

KBC heeft in de periode van 2003 tot aan het faillissement in 2009 financiering verstrekt aan DSB Beheer. DSB Beheer is de holdingmaatschappij van de tot de DSB groep behorende vennootschappen, waaronder de DSB Bank.

Eiser is een vrijgevestigd specialist en oefent zijn praktijk sinds 1989 uit in het Ruwaard van Putten Ziekenhuis op grond van een toelatingsovereenkomst. Vanwege financiële problemen heeft het ziekenhuis vanaf 2012 gezocht naar regionale samenwerking,

Bestuurders 1 en 2 zijn aandeelhouders en bestuurders van Bouwcare. In 2015 sluit A met Bouwcare een aannemingsovereenkomst voor de bouw van een gezinswoning van € 440.000. A en Bouwcare komen overeen dat Bouwcare zich aansluit bij de garantieregeling

X valt onder de werksfeer CAO Uitzendkrachten en CAO Sociaal Fonds voor de Uitzendbranche (CAO’s). Y was van april 2012 tot medio oktober 2015 directeur-grootaandeelhouder (DGA) van X.

Vrijwel iedereen in Nederland die aan het economisch verkeer deelneemt – particulier of bedrijf – heeft één of meer bankrekeningen. Een bankrekening met een creditsaldo is voor schuldeisers een geliefd verhaalsobject.

Voor 1 maart 2017 kwam het regelmatig voor dat bij lang lopende faillissementen de curator, die een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting deed, zonder problemen het de boedel toekomende bedrag – ondanks overschrijding van de voor teruggaafverzoeken

Aan Y, een dochtervennootschap van X, is een naheffingsaanslag opgelegd over 2015 van circa € 75.000. Y ontving de aanslag in april 2015 en is in juni 2015 failliet verklaard. Tot oktober 2016 – datum waarop het faillissement van Y is opgeheven bij gebrek

De Oostenrijkse rechter heeft begin 2014 een reeks vorderingen toegewezen die waren ingesteld door een groep Oostenrijkse aannemers, waaronder Norbert Reitbauer (Reitbauer c.s.), uit hoofde van wanprestatie wegens het niet betalen van de renovatiewerkzaamheden

Pand- en hypotheekrechten gaan door lossing teniet. Voor deze eigenlijke lossing is cruciaal dat het juiste bedrag wordt betaald. In de literatuur wordt aangenomen dat lossing niet alleen mogelijk is door voldoening van de gehele verzekerde vordering, maar ook door voldoening van de executiewaarde van het onderpand. In dit artikel wordt bepleit dat lossing tegen executiewaarde van het onderpand slechts mogelijk is indien de executiewaarde voldoende vast staat. Dat is het geval bij een bod ter veiling of een voorstel voor onderhandse executie waaraan de pand- of hypotheekhouder zich niet meer eenzijdig kan onttrekken.

In 2015 heeft Van Lanschot een portefeuille van niet-renderende zakelijke leningen verkocht aan een investeerder. Daarbij is gebruik gemaakt van contractsoverneming en cessie. De transactie heeft aanleiding gegeven tot meerdere juridische procedures aangespannen door klanten van Van Lanschot. In sommige procedures is de rechtsgeldigheid van de cessie betwist met een beroep op de onoverdraagbaarheid van de kredietvorderingen. De rechtbank Amsterdam heeft hierover prejudiciële vragen gesteld aan de Hoge Raad. Dit artikel bespreekt de prejudiciële vragen en voorziet deze van een antwoord.

In het artikel Het machtigingsverzoek: de bestuurder gehoord?!,FIP 2019/258, breken Frima en De Vos een lans voor een zorgvuldigere beoordeling door de rechter-commissaris van het machtigingsverzoek van de curator. Zij stellen voor om een standaardformulier verzoek procederen in te stellen en pleiten ervoor om art. 68 lid 3 Fw aan te passen, in die zin dat de belanghebbenden door de rechter-commissaris dienen te worden gehoord, alvorens te beslissen op een verzoek om een machtiging tot procederen (althans het aanbrengen van de dagvaarding) te verlenen. In deze bijdrage volgt een reactie.