Aflevering 3

In dit nummer treft u veel internationaalrechtelijke bijdragen aan.

Op 7 maart 2017 besliste het Hof van Justitie van de Europese Unie dat lidstaten niet verplicht zijn om visa af te geven om asiel aan te vragen. Daarmee is het vraagstuk echter nog niet afgesloten. Het hof laat onbeantwoord of er verschillen mogelijk zijn in de extraterritoriale werking van het Handvest van de Grondrechten (HV) en het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EVRM). Biedt dat ingangen? Een verkenning.

In dit artikel onderzoekt de auteur aan de hand van de stand van zaken met betrekking tot de omzetting van de Seizoensarbeidersrichtlijn wat daaruit kan worden afgeleid over de interesse die in de verschillende lidstaten bestaat voor het lot van seizoensarbeiders. Ook wordt het regime van de Richtlijn vergelijken met het zogenaamde ‘Saisonnierstatut’ dat tot 1982 werd toegepast op seizoensarbeiders in Zwitserland, en komen de ongewenste gevolgen van de toepassing van een dergelijk regime op irreguliere migratie aan de orde.

Ruim anderhalf jaar geleden diende de Europese Commissie voorstellen in voor een hervorming van het gemeenschappelijk Europees asielbeleid. In een eerdere bijdrage in het Journaal Vreemdelingenrecht is het Commissievoorstel Kwalificatieverordening besproken en de gevolgen voor de positie van personen die in aanmerking komen voor internationale bescherming. In deze bijdrage staat centraal het Commissievoorstel voor een verordening tot het instellen van een gemeenschappelijke procedure voor internationale bescherming in de EU (Procedureverordening). De auteur bespreekt op hoofdlijnen de belangrijkste wijzigingen en de gevolgen voor asielzoekers, met name voor asielzoekers die bijzondere procedurele waarborgen behoeven.

This article originates from the analysis of two publications released by the Dutch and the UK Government including some statistics extremely updated about the asylum requests filed over the last years in the EU countries.

Vanaf 2014 en met name in 2015 en het begin van 2016 kreeg Nederland, net als sommige andere EU-lidstaten, te maken met een forse toename van het aantal asielzoekers. Geen enkele lidstaat was daar goed op voorbereid. Om de toename van het aantal asielzoekers gezamenlijk ‘het hoofd te bieden’ sloten het Rijk en de gemeenten het ‘Bestuursakkoord Verhoogde Asielinstroom’ en het ‘Uitwerkingsakkoord Verhoogde Asielinstroom’. Een onderdeel van het Bestuursakkoord was de introductie van een nieuwe bestuurlijke samenwerkingsstructuur, die bestaat uit een landelijke regietafel en twaalf regionale regietafels ‘verhoogde asielinstroom’.

Dit jaar is het twintig jaar geleden dat de Rechtseenheidskamer een maatgevende uitspraak deed over de duur van vreemdelingenbewaring. Inmiddels zijn er diverse rechtsgrondslagen bijgekomen met onderling verschillende termijnen en past één maat niet langer op alle zaken. David Kuiper ontleedt de stand van zaken in wet en jurisprudentie aan de hand van de actuele nationale en internationale uitspraken.

In de rubriek ‘Potentieel Prejudicieel’ formuleren deskundigen in het Europees migratierecht prejudiciële vragen die aan het Hof van Justitie van de Europese Unie zouden kunnen of moeten worden gesteld. In deze aflevering formuleert Thomas Spijkerboer vragen met betrekking tot de seksuele gerichtheid van terugkerende asielzoekers. In zijn arrest van 7 november 2013 maakte het Hof van Justitie van de EU uit dat van asielzoekers redelijkerwijs niet kan worden verwacht dat zij, ter vermijding van een risico van vervolging, in hun land van herkomst hun homoseksualiteit geheim houden of zich bij de invulling daarvan terughoudend opstellen. In de einduitspraak in deze zaken oordeelde de Afdeling dat desondanks beoordeeld moest worden hoe de asielzoeker na terugkeer naar het land van herkomst invulling aan zijn seksuele gerichtheid zal geven.