Aflevering 5

In het eerste kwartaal van 2019 werden 13% meer huwelijkse voorwaarden gemaakt dan in hetzelfde kwartaal vorig jaar, zo blijkt uit de nieuwe Factsheet akten van de KNB. Vorig jaar daalde het aantal huwelijkse voorwaarden nog.

Samenwoners (gehuwd en ongehuwd) met een klein leeftijdsverschil hebben een grotere kans om bij elkaar te blijven dan stellen die meer in leeftijd schelen. Van de stellen met maximaal twee jaar leeftijdsverschil die in 2003 gingen samenwonen, was na 12

Als een rechter zorg vraagt voor een kind of een gezin bij een complexe scheiding, schakelt voortaan een loket van samenwerkende gemeenten de zorgaanbieders hiervoor in. De Raad voor de Kinderbescherming, de gemeenten en de Rechtbank Zeeland-West-Brabant

De borgtocht en de hoofdelijke aansprakelijkheid zijn gangbare zekerheden in de financieringspraktijk. Schuldeisers kunnen er niet altijd op vertrouwen dat de vereisten voor een borgtocht kunnen worden omzeild door de schuld als een hoofdelijke schuld

In navolging van andere rechters (ECLI:NL:RBOVE:2013:CA0213 en ECLI:NL:RBROT:2014:7642) besliste Rechtbank Zeeland-West-Brabant op 4 april 2018 (ECLI:NL:RBZWB:2018:5827) dat in een samenlevingscontract niet geldig kan worden overeengekomen dat geschillen

M en V zijn in 2001 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Tot de huwelijksgoederengemeenschap behoort de (met hypotheek bezwaarde) echtelijke woning. Uit het huwelijk zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren.

M en V zijn in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Tot de huwelijksgemeenschap behoort de echtelijke woning. Uit het huwelijk zijn (nu nog minderjarige) kinderen geboren. In 1999 maken partijen staande huwelijk huwelijkse voorwaarden op, ter gelegenheid

M en V zijn in 1974 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Tot de huwelijksgemeenschap behoort de echtelijke woning. M is zelfstandig ondernemer en oefent zijn bedrijf uit in [BV].

M en V (beiden van Eritrese nationaliteit) zijn, zo blijkt uit de door V overgelegde kopie huwelijksakte, in 2010 in Eritrea kerkelijk met elkaar gehuwd. V heeft zich inmiddels in Nederland gevestigd.

M en V hebben ongehuwd samengewoond in een woning die uitsluitend eigendom is van M. Hun relatie is al twaalf jaar geleden beëindigd, maar V is nog steeds hoofdelijk aansprakelijk voor een hypotheekschuld die M en V hadden afgesloten ten behoeve van de

M en V hebben een affectieve relatie met elkaar. De woning waarin zij wonen is gemeenschappelijk eigendom en is bezwaard met een recht van hypotheek. In 2001 hebben partijen een samenlevingscontract gesloten.

De Hoge Raad maakt een einde aan de controverse tussen de hoven omtrent de vraag of een echtgenoot een reprise heeft indien en voor zover met diens privévermogen gemeenschapsschulden zijn betaald.

M en V zijn in 2002 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. M is zelfstandig ondernemer en oefent zijn onderneming (samen met zijn broer) uit in een vof. In 2015 gaan partijen feitelijk uiteen, in 2016 wordt hun huwelijk door echtscheiding ontbonden.

M en V zijn in 1999 op huwelijkse voorwaarden (uitsluiting van iedere gemeenschap van goederen, periodiek verrekenbeding ten aanzien van overgespaarde inkomsten) met elkaar gehuwd. De echtelijke woning is eigendom van V.

M en V hebben een affectieve relatie met elkaar en wonen samen in de woning die eigendom is van M. Een samenlevingscontract hebben zij niet opgemaakt. In 2011 wordt de woning verbouwd.

M en V zijn in 1972 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd, welk huwelijk in 1989 door echtscheiding is ontbonden. In 2014 heeft M de 65-jarige leeftijd bereikt. Op 24 augustus 2015 heeft V aan M een brief geschreven, waarin zij hem oproept over

M en V zijn in 1994 op huwelijkse voorwaarden (gemeenschap van inboedel, periodiek verrekenbeding ten aanzien van overgespaarde inkomsten) met elkaar gehuwd. In 2018 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

M (van Nederlandse nationaliteit) en V (van Duitse nationaliteit) zijn in 2004 op huwelijkse voorwaarden met elkaar gehuwd. In hun huwelijkse voorwaarden hebben partijen iedere gemeenschap van goederen uitgesloten en zijn zij (in art.

M en V hebben een affectieve relatie met elkaar. Zij wonen samen in de woning die eigendom is van V. In 2015 trouwen zij op huwelijkse voorwaarden, waarvan art. 1 lid 2 luidt: ‘Tussen de echtgenoten zal een beperkte gemeenschap van goederen bestaan, die

M en V zijn in 2006 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn twee kinderen geboren, onder wie dochter D. In 2012 gaan partijen feitelijk uiteen, in 2014 wordt hun huwelijk door echtscheiding ontbonden.

M en V zijn in 1998 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. In 2014 ontvangt M een ontslagvergoeding van € 125.000 van zijn voormalig werkgever. M laat dit bedrag uitbetalen aan de door hem opgericht [BV], waarmee hij een stamrechtovereenkomst

Op 21 mei stemde de Eerste Kamer in met het wetsvoorstel Herziening Partneralimentatie (34.231). Daarmee wordt de termijn waarbinnen partneralimentatie betaald moet worden definitief verkort van twaalf naar vijf jaar. Lopende alimentatieverplichtingen worden niet geraakt door de nieuwe wet. De nieuwe regels zijn slechts van toepassing op een uitkering tot levensonderhoud die op of na het tijdstip van inwerkingtreding van de nieuwe wet tussen partijen is overeengekomen. De nieuwe wet treedt op 1 januari 2020 in werking.

Uit het huwelijk tussen M en V wordt in 1996 een tweeling geboren. In 2015 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden, ter gelegenheid waarvan partijen in een vaststellingovereenkomst, opgesteld door een mediator, overeenkomen dat M aan V maandelijks

M en V zijn in 2005 op huwelijkse voorwaarden (koude uitsluiting) met elkaar gehuwd. M is zelfstandig ondernemer. In 2011 gaan partijen feitelijk uiteen, in 2018 wordt hun huwelijk door echtscheiding ontbonden.

M en V zijn in 1975 met elkaar gehuwd. In 2017 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. V heeft inmiddels in X een nieuwe partner gevonden. De rechtbank heeft de door M aan V te betalen partneralimentatie vastgesteld op € 5.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren. In 2010 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. De kinderen hebben hun hoofdverblijfplaats bij V.

M en V hebben een affectieve relatie met elkaar. In 2007 kopen zij tezamen (middels een gezamenlijke hypotheek) een woning, waarin zij gaan samenwonen. In 2011 gaan zij (op partnerschapsvoorwaarden; koude uitsluiting) een geregistreerd partnerschap met

M en V zijn in 1999 met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn drie kinderen geboren, waarvan de twee oudsten inmiddels meerderjarig zijn. In 2015 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

Het huwelijk tussen M en V is in 2014 door echtscheiding ontbonden. De rechtbank heeft de door M aan V te betalen partneralimentatie vastgesteld op € 1.235 per maand.V verzoekt de rechtbank de door M aan haar te betalen partneralimentatie gewijzigd vast

Uit het huwelijk tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren. In februari 2017 gaan partijen feitelijk uiteen, als V de echtelijke woning verlaat en elders haar intrek neemt.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn vier (nu nog minderjarige) geboren. In 2013 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. De kinderen hebben hun hoofdverblijfplaats bij V. Tussen hen en M is een omgangsregeling van kracht.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn in 2000 zoon Z geboren en in 2002 dochter D. In 2017 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. De kinderen hebben hun hoofdverblijfplaats bij M.

Het huwelijk tussen M en V is in 2006 door echtscheiding ontbonden. De rechtbank heeft de door M aan V te betalen partneralimentatie vastgesteld op € 1.042 per maand. M verzoekt de rechtbank te bepalen dat zijn onderhoudsverplichting jegens V met ingang

Uit het huwelijk tussen M en V is in 2012 kind K geboren. M is zelfstandig ondernemer en oefent zijn onderneming (een rijschool) uit in een eenmanszaak. In 2019 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

Het huwelijk tussen M en V is in 2016 door echtscheiding ontbonden. In hun echtscheidingsconvenant hebben zij afspraken gemaakt over de door M aan V te betalen partneralimentatie. Art.

M en V zijn in 1990 met elkaar gehuwd. M is zelfstandig ondernemer en heeft meerdere bv’s. In 2015 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. De rechtbank heeft de door M aan V te betalen partneralimentatie vastgesteld op € 3.

Het huwelijk tussen M en V is in 2006 door echtscheiding ontbonden. In hun echtscheidingsconvenant hebben zij afspraken gemaakt over de door M aan V te betalen partneralimentatie. Art.

M en V zijn in 2013 met elkaar gehuwd. M is zelfstandig ondernemer en oefent zijn tandartspraktijk uit in [BV], die onder [holding] hangt. In 2017 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

Het huwelijk tussen M en V is in 2009 door echtscheiding ontbonden. De rechtbank heeft, bij beschikking van 9 november 2011, de door M aan V te betalen partneralimentatie met ingang van 1 maart 2011 vastgesteld op € 1.

Uit de affectieve relatie tussen M en V zijn drie (nu nog minderjarige) kinderen geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. M is zelfstandig ondernemer. In 2012 beëindigen partijen hun relatie.

Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V wordt in 2004 kind K geboren. K heeft het hoofdverblijf bij V. Eind 2006/begin 2007 corresponderen partijen (via hun advocaten) over de door M aan V te betalen kinderalimentatie.

Van alle jongeren tot 23 jaar in Nederland kregen er vorig jaar 428.000 jeugdzorg. Dat is bijna 10%. Vooral jongeren uit Limburg en het noordoosten van het land krijgen vaak jeugdzorg.

Nieuwbakken ouders geven gemiddeld 17% van hun besteedbare inkomen uit aan babyspullen, zoals kleding, schoenen en luiers, maar ook aan bijvoorbeeld kinderopvang. Omdat het gemiddelde besteedbaar inkomen van een paar met minderjarige kinderen op € 58.

De leeftijd waarop vrouwen in Nederland hun eerste kind krijgen, is opnieuw gestegen. In 2018 waren zij gemiddeld 29,9 jaar oud bij de geboorte van hun eerste kind. In 2013 was dat nog 29,4 jaar.

In 2018 werden ruim 168.500 baby’s geboren. Vaders waren gemiddeld 34,2 jaar oud bij de geboorte van een kind. Dat is ruim twee maanden ouder dan vijf jaar eerder, toen mannen gemiddeld 34 waren.

In 2017 waren er per 1.000 vrouwen 45,2 geboorten, het jaar ervoor 46,0. Tussen gemeenten zijn er grote verschillen. Urk (82,3 geboorten per 1.000 vrouwen) spant de kroon, met veel meer baby’s dan gemiddeld.

In 2017 woonde 33% van de 15-jarige kinderen niet met beide ouders op één adres. In 1997 gold dat voor 20%. In verreweg de meeste gevallen was een scheiding van de ouders de oorzaak.

In 2012 stond 76,4% van de 19-jarigen ingeschreven bij één of beide ouders. Dat is verschoven naar 79,4% in 2017. Bij de 24-jarigen veranderde dit percentage van 33,6 naar 36,8. In 2017 gingen jongeren met gemiddeld 23,5 jaar uit huis, in 2012 was dat

De beslissing van de Hoge Raad van 19 oktober 2018 (ECLI:NL:HR:2018:1976) dat de aansprakelijkheid van de Raad voor de Kinderbescherming in een langdurige vechtscheiding opnieuw moet worden beoordeeld, is om meerdere redenen een bespreking waard.

In deze kroniek wordt een selectie besproken van uitspraken op het gebied van het jeugdrecht die sedert de vorige kroniekjeugdrecht zijn gepubliceerd.

Een Frans echtpaar is in het kader van het Algerijnse kafala-stelsel voogd geworden van X, die in 2010 in Algerije is geboren. Een aanvraag voor een binnenkomstmachtiging in het Verenigd Koninkrijk is afgewezen, omdat voogdij onder kafala daar niet is

Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V is in 2008 dochter D geboren, over wie V van rechtswege het eenhoofdig ouderlijk gezag uitoefent. D heeft haar hoofdverblijfplaats bij V.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn drie nu nog minderjarige kinderen geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. Het gezin woont in [A]. In 2011 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

Uit de affectieve relatie tussen M en V zijn twee kinderen geboren (respectievelijk in 2007 en in 2013), over wie V van rechtswege het eenhoofdig ouderlijk gezag uitoefent. In april 2016 treden M en V met elkaar in het huwelijk.

M en V zijn met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn twee (inmiddels jongmeerderjarige) kinderen geboren. Het gezin woont in een huurwoning. In 2017 strandt de relatie tussen M en V.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren. Op enig moment (vermoedelijk begin 2017 – red.) wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. M woont in Nederland, V woont in Australië.

V1 en V2 zijn met elkaar gehuwd. Zij hebben twee (nu nog minderjarige) kinderen, die beiden de geslachtsnaam van V2 dragen. Eind 2018/begin 2019 (de exacte datum blijkt niet uit de gepubliceerde uitspraak – red.

Uit het huwelijk tussen M en V wordt in 1977 dochterD  geboren, die de achternaam [M] draagt. In 1980 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. D heeft haar hoofdverblijfplaats bij M.

Uit de affectieve relatie tussen M en V is in 2017 dochter D geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. Het gezin woont in het Limburgse [A], in een woning die gemeenschappelijk eigendom is.

Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V is in 2017 dochter D geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. D heeft haar hoofdverblijfplaats bij V.

Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V is in 2016 dochter D geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. D heeft haar hoofdverblijfplaats bij V.

Uit de affectieve relatie tussen M en V zijn drie kinderen geboren, over wie V van rechtswege het eenhoofdig ouderlijk gezag uitoefent. In 2002 beëindigen M en V hun relatie en samenwoning.

Uit de affectieve relatie tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. Het gezin woont in [A]. In 2016 beëindigen partijen hun relatie en samenwoning, als M de echtelijke woning

M en V zijn in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Tot de huwelijksgemeenschap behoort de in [A] gelegen echtelijke woning. Uit het huwelijk zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren, over wie partijen gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen.

Uit het huwelijk tussen M en V is in 1981 dochter D geboren. In 1982 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. Sindsdien heeft D geen contact meer met M. In 1992 hertrouwt V met X.

M en V zijn in 1999 met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn drie nu nog minderjarige kinderen geboren, onder wie de nu 17-jarige dochter D. Partijen oefenen gezamenlijk het ouderlijk gezag uit over de kinderen.

Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V is in 2017 dochter D geboren, over wie V van rechtswege het eenhoofdig ouderlijk gezag uitoefent. D heeft haar hoofdverblijfplaats bij V, die in X een nieuwe partner heeft gevonden.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn twee kinderen geboren (in 2011 zoon Z en in 2012 dochter D), over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. De Raad voor de Kinderbescherming verzoekt de rechtbank om Z en D gedurende twaalf maanden onder

M (van Italiaanse nationaliteit) en V (van Roemeense nationaliteit) zijn in 2005 met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren. Het gezin woont in Italië.

V1 en V2 hebben een affectieve relatie met elkaar. In 2012 bevalt V1 van kind K1, dat door V2 wordt erkend. In 2013 treden V1 en V2 met elkaar in het huwelijk. In 2015 bevalt V2 van kind K2.

M en V hebben sinds 2003 een affectieve relatie. Beiden hebben een verstandelijke beperking (V heeft een IQ van 56). Uit de relatie zijn zeven kinderen geboren, die allen onder toezicht van de GI hebben gestaan en uit huis zijn geplaatst.

Een kwart van de Nederlandse stellen ruziet over geld. De onenigheid tussen de partners gaat over de manier waarop zij met hun geld omgaan. De meeste meningsverschillen gaan over bezuinigen.

De ministerraad heeft ingestemd met de voorgenomen nieuwe regels voor de verdeling van pensioengeld bij een scheiding. De Raad van State gaat zich er nu over buigen. De voorgestelde modernisering houdt in dat beide ex-partners een zelfstandig recht op een deel van het pensioen krijgen dat ze tijdens het huwelijk opbouwden. Daardoor krijgen zij meer inzicht in hun financiële situatie na de scheiding, en wordt de levenslange afhankelijkheid vanwege het pensioen verbroken.

Onlangs ‘oordeelde’ de Hoge Raad over een situatie waarin een huwelijk op singuliere wijze gesloten was (ECLI:NL:HR:2019:155). Althans, tot een echt oordeel kwam het niet, omdat het griffierecht niet op tijd was betaald.

Een belanghebbende procedeerde tot en met de Hoge Raad over de vraag hoe art. 13a SW moet worden toegepast in het geval van een ernstig zieke erflaatster. Ontstaat de waardestijging van de aandelen in deze situatie door het overlijden of al eerder vanwege

In de strijd tegen verhaalsconstructies zijn recentelijk in de Invorderingswet 1990 wederom twee nieuwe aansprakelijkheidsbepalingen voor derden opgenomen die van belang zijn voor de notariële praktijk.

Aan de hand van het drieluik van prof. mr. H.A. Drielsma in jaargang 1966 van het WPNR, geeft de auteur een beknopt overzicht van de rechtsontwikkeling ten aanzien van het vereiste van vrijgevigheid bij schenking.

M is overleden. Hij laat X en Y achter als zijn enige erfgenamen. Executeur E heeft een geschil met X over de vraag of M tijdens zijn leven een herroepelijke schenking aan X heeft herroepen.

Uit V is (de nu nog minderjarige) dochter D geboren. De moeder van V is overleden en heeft aan D een geldbedrag gelegateerd. Over het legaat is een testamentair bewind ingesteld, met een tante als bewindvoerster.

V heeft in 2009 een geldlening van ruim € 1 miljoen verstrekt aan haar dochter D en schoonzoon X. Volgens de betreffende notariële geldleningsakte is de hoofdsom dertig jaar niet opeisbaar.

Uit de affectieve relatie tussen M en V wordt in 2010 kind K geboren. Het gezin woont in Oekraïne. In 2013 verbreken partijen hun relatie. K heeft het hoofdverblijf bij  . In 2014 stelt de Oekraïense rechtbank de door M aan V te betalen kinderalimentatie

M (van Koeweitse nationaliteit) en V (van Nederlandse nationaliteit) zijn de ouders van hun in 2016 geboren zoon Z. M heeft Z in oktober 2016 in Nederland erkend. Contact met Z heeft hij niet meer.

M (van Eritrese nationaliteit) en V (van Ethiopische nationaliteit) wonen sinds enkele jaren in Nederland. V verzoekt de rechtbank de echtscheiding tussen haar en M uit te spreken. Volgens V zijn partijen in Sudan met elkaar gehuwd en is het huwelijk

Uit de affectieve relatie tussen M en V is (de nu nog minderjarige) zoon Z1 geboren. M heeft Z1 erkend en Z1 draagt ook zijn achternaam. In 2010 is V zwanger van zoon Z2, die echter prematuur ter wereld komt en kort daarna overlijdt.

M (van Turkse nationaliteit) en V (van Nederlandse nationaliteit) zijn in 2009 in Turkije met elkaar gehuwd. Op grond van het Turks Burgerlijk Wetboek (TBW) wordt daarbij de geslachtsnaam van V gewijzigd in die van M.

V1 en V2 zijn met elkaar gehuwd. Tijdens het huwelijk, in 2008, bevalt V1 van dochter D1. Vier jaar later bevalt V2 van dochter D2. Partijen erkennen over en weer elkaars kind. In 2015 wordt de geslachtsnaam van D1 gewijzigd in die van V2.

(Deze uitspraak uit 2015 is pas onlangs gepubliceerd.) Uit het huwelijk tussen M en V zijn drie (nu nog minderjarige) kinderen geboren, die allen de geslachtsnaam [M] dragen. In 2014 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

De proef bij de Rechtbank Overijssel om kinderen beter te betrekken bij het ouderschapsplan, is voor het eerste deel succesvol afgerond. Uit tussenresultaten blijkt dat in circa 75% van alle gevallen de ouders daadwerkelijk met hun kinderen hebben gesproken

Uit het huwelijk tussen M en V is in 2008 kind K geboren. In 2013 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. K heeft het hoofdverblijf bij V. De rechtbank heeft de door M aan V te betalen kinder- en partneralimentatie vastgesteld.

Het huwelijk tussen M en V is in 2005 door echtscheiding ontbonden, waarbij de rechtbank de door M aan V te betalen partneralimentatie heeft vastgesteld. In 2013 stelt de rechtbank de door M aan V te betalen partneralimentatie gewijzigd vast op € 1.

De rechtbank heeft een beschikking afgegeven inzake een geschil tussen M en V. M gaat in hoger beroep. Daags vóór de geplande mondeling behandeling deelt de advocaat van M het hof (om 20.

M en V zijn in 2014 met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk wordt (het nu nog minderjarige) kind K geboren. Het gezin woont in het Utrechtse [A]. In mei 2018 gaan partijen feitelijk uiteen, als V de echtelijke woning verlaat en samen met K bij haar ouders

M en V zijn in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Tot de huwelijksgemeenschap behoren onder meer een woning in Portugal, een aantal appartementen in Amersfoort en aandelen in [BV].

In een tweeluik gaan de auteurs in op verschillende vragen rondom het beëindigen van een fideï-commissaire rechtsverhouding nadat deze door overlijden van de insteller is ontstaan. Deel I is gewijd aan het civiele recht, deel II aan de erf- en schenkbelasting.

Tot voor kort was in de kadastrale registratie niet zichtbaar dat bij een vererving op grond van een fideï-commis (ook wel: tweetrapsmaking) de bezwaarde verkrijgt onder bezwaar van het fideï-commis.

In dit artikel staat de renteovereenkomst centraal die de erflater onder het recht van vóór 2003 heeft gesloten ter zake van de vorderingen uit een ouderlijke boedelverdeling of legaat.

Op 5 april 2019 wees de Hoge Raad een belangwekkend arrest over de uitsluitingsclausule (ECLI:NL:HR:2019:504). De uitspraak zal, zo verwacht de auteur, veel stof doen uitwaaien. In deze bijdrage een eerste analyse.

De erfgenamen en de executeur (mede-erfgenaam) twisten onder meer over de vraag of de kosten van de door de executeur ingeschakelde advocaat ten laste komen van de boedel. De rechtbank heeft een onderscheid gemaakt tussen (1) de advocaatkosten die betrekking

Uit het huwelijk tussen M en V zijn vier kinderen geboren. M overlijdt in 1999. Op grond van het testament van M (een ouderlijke boedelverdeling) hebben de kinderen een niet-opeisbare geldvordering op V verkregen.

Zelfstandig hypotheekadviseur M is overleden, met achterlating van de minderjarige K als zijn enige erfgenaam. Tot de nalatenschap behoort een woning. In april 2018 heeft de rechtbank professional X benoemd tot vereffenaar in de nalatenschap.

Uit het huwelijk tussen M en V zijn twee kinderen geboren: zoon Z en dochter D. M is zelfstandig ondernemer en oefent bedrijf uit in [BV]. In 2017 overlijdt M. In zijn testament heeft hij Z en D benoemd tot zijn enige erfgenamen.

Hoe wordt de optimale governance bij een levenstestament geregeld? Dit artikel beoogt een aanzet te zijn om te komen tot de formulering van een Governance Code voor goed toezicht bij een levenstestament.

M en V krijgen in 2011 een affectieve relatie met elkaar en gaan samenwonen. In 2012 begint V, samen met een vriendin, een eigen onderneming (in de vorm van een maatschap). In 2015 beëindigen partijen hun relatie en samenwoning.

Begrijpelijke taal: Uitspraken schrijven voor kinderen in begrijpelijke taal

Kenmerken van ouders die omgangsafspraken niet naleven.

De forumkeuze in de Huwelijksvermogensrecht Verordening.